تأثیر تنش کم آبی بر رشد و عملکرد برنج در روش های مختلف کشت

محسن یوسفی ¹ ( دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران )
جهانفر دانشیان ² ( استاد موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران )
محمود بنیادی ³ ( گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، تاکستان، ایران )

تاريخ الإرسال : 25 الثلاثاء , شعبان, 1440 تاريخ التأكيد : 04 الخميس , رمضان, 1440

الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, برنج, کم آبیاری, کشت مستقیم,

ملخص المقالة :

این تحقیق در فصل زراعی 1395-1394 در شهرستان رشت (بخش سنگر) با هدف بررسی تأثیر تنش کم آبی و روش‌های مختلف کشت مستقیم بر رشد و عملکرد برنج اجرا شد. به این منظور آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. عوامل آزمایشی شامل: آبیاری در 2 سطح شامل: I1: ارتفاع آب بطور دائم 2 سانتیمتر به بالا و I2: فقط نم دار (کم آبیاری)، و روش‌های کشت مستقیم در 4 سطح شامل: S1: کشت کپه‌ای، S2: کشت خطی، S3: کشت پخشی و S4: شاهد (نشاء کاری) بوددند. نتایج نشان داد که آبیاری و روش کشت تأثیر معنی‌داری در سطح یک درصد بر تعداد پنجه موثر در واحد سطح داشت. اما اثر متقابل تیمارها بر صفت مذکور معنی دار نبود. بررسی جدول مقایسه میانگین ها نشان داد که آبیاری مطلوب با میانگین 1447 پنجه موثر در واحد سطح نسبت به کم آبیاری برتری معنی داری از لحاظ آماری داشت. نتایج همچنین نشان داد که استفاده از روش‌های کشت مستقیم (پخشی، کپه ای و خطی) نسبت به شاهد برتری معنی داری داشتند و همگی در یک گروه آماری قرار گرفتند. نتایج اثرمتقابل تیمارها بر عملکرد دانه نیز نشان داد که در شرایط آبیاری مطلوب روش کشت نشایی (شاهد) با میانگین 3314 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت، اما در شرایط تنش رطوبتی روش کشت کپه‌ای با میانگین 2054 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر تیمارها برتری معنی داری داشت.