ارزیابی سیتولوژی رحم به منظور تشخیص اندومتریت تحت بالینی و تأثیر آن بر میزان باروری در گاوهای واکل
الموضوعات :بهرام سلاسل 1 , عادل مختاری 2 , تقی تکتاز 3 , مسعود خسروی 4
1 - گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
2 - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
3 - گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
4 - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
الکلمات المفتاحية: اندومتریت تحت بالینی, میزان باروری, سایتولوژی رحم, .Re,
ملخص المقالة :
هدف از انجام این مطالعه، تشخیص اندومتریت تحت بالینی در گاوهای واکل با استفاده از روش سیتولوژی و تأثیر این عارضهبر روی میزان باروری در تلقیح بعدی بود. بدین منظور تعداد 77رأس گاو شکم 1-5با سابقه بیش از 3بار تلقیح (میانگینتعداد تلقیح، )3/8و فاصله زمانی 190±40روز از زمان زایمان که ترشحات غیر طبیعی نداشته و در آزمایش رکتال و معاینه باسونوگراف نیز رحمشان طبیعی بوده و در فاز لوتئال سیکل فحلی قرار داشتند، انتخاب شدند.با استفاده از روش لاواژ رحم با سرم فیزیولوژی، نمونه گیری صورت گرفت و سپس نمونه ها سانتریفیوژ شده و با تهیه لام ازرسوب آنها، و رنگ آمیزی گیمسا، درصد نوتروفیل ها محاسبه گردید.میانگین درصد نوتروفیل ها )0-9( 3/1بود. با استفاده از روش ROC analysisمشخص گردید که حضور بیش از %2نوتروفیلدر رحم، نشانه وجود اندومتریت تحت بالینی می باشد و اندومتریت تحت بالینی با کاهش میزان باروری در تلقیح بعدی مرتبطبود. در این مطالعه، %25گاوها در اولین تلقیح بعد از نمونه گیری آبستن شدند. میزان باروری در اولین تلقیح بعد از نمونه گیری،برای گاوهای مبتلا به اندومتریت تحت بالینی( 38رأس،) %5و برای گاوهای فاقد اندومتریت( 34رأس،) %47بود. در این مطالعهمشخص شد که با افزایش میزان نوتروفیل، شانس آبستن شدن کاهش می یابد. شیوع اندومتریت تحت بالینی تشخیص داده شدهبه وسیله سایتولوژی(حضور بیش از %2نوتروفیل در رحم،) 38( %52/7رأس) بود.نتایج این بررسی نشان می دهد که آندومتریت تحت بالینی باعث کاهش میزان باروری و کاهش قابلیت تولید مثلی میشود کهدر نهایت باعث افزایش حذف گاوهای شیری می گردد و روش سایتولوژی رحم می تواند به عنوان یک روش مناسب، برایشناسایی گاوهای مبتلا به اندومتریت تحت بالینی پیشنهاد گردد
