بررسی شیوع انگلهای دستگاه گوارش در بوقلمون های استان های گیلان مازندران و گلستان سال1394

الموضوعات :

محمد رضا یوسفی ¹ , پیام محمودی ² , آرمین ابراهیمی ³

1 - گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران
2 - عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
3 - عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

تاريخ الإرسال : 12 الجمعة , ذو القعدة, 1438 تاريخ التأكيد : 20 الأحد , شعبان, 1439 تاريخ الإصدار : 12 الخميس , ذو الحجة, 1439

الکلمات المفتاحية: بوقلمون, آسکاریدا گالی, هتراکیس گالیناروم, سوبولورا برومپتای, رایه تنیا تتراگونا,

ملخص المقالة :

در کشورهای درحال توسعه پرورش ماکیان علی الخصوص بوقلمون بیشتر به صورت سنتی انجام میشود بنابراین این حیوانات در معرض ابتلا به انواع انگل ها قرار می گیرند. هدف از این بررسی تعیین آلودگی کرمی در بوقلمون های شمال ایران درسال 1394 می باشد. در این بررسی تعداد 45 بوقلمون از کشتارگاه های سنتی چند شهرستان اصلی در شمال ایران جمع آوری گردید. سپس دستگاه گوارش آنها به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه آزاد واحد بابل انتقال یافت. در آزمایشگاه با دقت دستگاه گوارش این حیوانات باز شده و پس از الک کردن محتویات، انگلها در الکل 70 درجه جمع آوری گردیده و سپس نماتد های جدا سازی شده و پس از شفاف سازی با لاکتوفنل مورد شناسایی قرار گرفتند همچنین سستودهای جدا شده نیز با رنگ آمیزی استو کارمن رنگ و مورد شناسایی قرار گرفت. یافته های این مطالعه نشان داده که از میان 45 بوقلمون 33 عدد آلوده به انگل بوده و گونه های جدا شده از آنها شامل آسکاریدیا گالی (69/22%)، هتراکیس گالیناروم (68/48%)، سوبولورا برومپتای (31/26%)، رایه تینا تتراگونا (30/2%) می باشد. شیوع نسبتا بالای آلودگی در بوقلمون های شمال ایران نشان دهنده بی توجهی به نکات بهداشتی در پرورش این پرنده است و این موضوع خسارات اقتصادی زیادی را در صنعت پرورش این حیوان ایجاد می کند. لذا با انجام اقداماتی چون مبارزه با انگل های داخلی و کنترل مکرر وضعیت بهداشتی همراه با آموزش شیوه صحیح پرورش می توان آلودگی انگلی را در بوقلمون های شمال ایران کاهش دهد.