بررسی اولتراسونوگرافی خاصیت ممانعت از تشکیل چسبندگی پردنیزولون در مقایسه با عسل متعاقب جراحی های حفره شکمی در خرگوش
الموضوعات : Journal of Veterinary Clinical and Laboratory Research(JLACSR)
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج - دانشکده دامپزشکی
الکلمات المفتاحية: اولتراسونوگرافی, چسبندگی, پردنیزولون, عسل, خرگوش,
ملخص المقالة :
این مطالعه به بررسی اولتراسونوگرافی اثرات استفاده داخل صفاقی عسل و پردنیزولون جهت ممانعت از تشکیل چسبندگیهای داخل شکمی پس از جراحی در خرگوش می پردازد. مواد و روش ها : تعداد 18 سر خرگوش تحت لاپاروتومی قرار گرفته و سطح سروزی کولون نزولی با مالش 100 مرتبه تامپون خشک تخریش شده و روی دیواره شکم تعداد 10 برش موازی ایجاد گردید. سپس خرگوش ها به سه گروه 6 عددی تقسیم گردیدند.گروه شاهد : 5 سی سی نرمال سالین – 2-گروه پردنیزولون : 5 سی سی نرمال سالین + نیم میلی گرم پردنیزولون - گروه عسل: 5 میلی لیتر عسل، داخل شکم ریخته شد.در روز های 7، 14 و 21 پس از جراحی محوطه شکمی خرگوش ها اولتراسونوگرافی شده و درجه چسبندگی ها ثبت گردید. نتایج : استفاده داخل صفاقی از عسل و پردنیزولون، هر دو سبب کاهش چسبندگی ها شده اما عسل موثر تر از پردنیزولون در کاهش واکنش های التهابی صفاق، جلوگیری از تشکیل چسبندگی و تسریع التیام زخم ها می باشد. همچنین مشخص گردید که اولتراسونوگرافی روشی بسیار موثر، کاربردی و کلینیکی جهت تعیین نوع ، میزان چسبندگی ها و مشخص نمودن مکان آن ها در حفره شکمی می باشد.
