جداسازی اشریشیا کلی O157H7 و شناسایی عوامل حدت آن در حیوانات خانگی و صاحبان آنها در شهرستان اصفهان
الموضوعات : پژوهش های بالینی دام های بزرگعلی شریف زاده 1 , فرناز سلطانی 2
1 - گروه آموزشی میکروبیولوژی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی،شهرکرد، ایران
2 - دانش آموخته دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
الکلمات المفتاحية: اشریشیاکلی O157H7, , , , , سگ, , , , , گربه, , , , , انسان,
ملخص المقالة :
اشریشیاکلی سویهO157:H7 در زمره باکتری‌های بیماری‌زای گوارشی است که به عنوان جرم مشترک بین انسان و حیوان محسوب شده و حیوانات ناقل باکتری، منشأ عفونت برای انسان می‌باشند. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی میزان آلودگی به اشریشیاکلی O157:H7 در سگ‌ها و گربه‌های خانگی و صاحبان آنها در شهرستان اصفهان انجام گردید. بدین منظور در تابستان ۱۴۰۰، 115 نمونه مدفوع اخذ گردید. ارتباط ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎى ﺧﻄﺮی ﻧﻈﻴﺮ ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، ﻧﮋاد و ابتلا به اسهال نیز با ﻣﻴﺰان آﻟﻮدﮔﻲ بررسی گردید. جدایه‌های اشریشیاکلی با آزمایشات کشت و بیوشیمیایی مورد تایید قرار گرفتند. آزمون‌های باکتری شناسی در حد جنس و گونه و آزمون PCR هم برای تایید تشخیص آزمایشات باکتری شناسی از باکتری های جداسازی شده هم بطور مستقیم روی نمونه‌ها صورت پذیرفت. نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر، باکتری اشریشیاکلی O157:H7 را در 44% سگ‌ها، 8% گربه‌ها، 8% صاحبان سگ و 8% از صاحبان گربه نشان داد. بین سن، جنسیت، و نژاد با فراوانی آلودگی ارتباطی معنی‌داری یافت نشد. اما در ارتباط با ابتلا به اسهال با میزان فراوانی آلودگی ارتباط معنی‌داری یافت شد. بر طبق نتایج از مجموع نمونه‌های حیوانی 44% واجد ژن Stx1 و 28% واجد ژن Stx2 بود. در مجموع نمونه‌های انسانی نیز 20% واجد ژن Stx1 و 16% واجد ژن Stx2 بود. نتایج به دست آمده با نرم افزاز آماریSPSS در سطح(p<0/01) آنالیز گردید. این نتایج نشان دهنده‌ی نقش سگ و گربه در انتشار و انتقال باکتری اشریشیاکلی O157H7 به انسان است. بنابراین سگ و گربه می‌‌‍‌تواند مخزن این باکتری باشد.
