اثرات تغذیهای جلبک (Nannochloropsis oculata) و کنسانتره سبوس برنج غنیشده با مخمر ساکارومیسس سرویزیه بر رشد و بازماندگی آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia feranciscana)
الموضوعات : علوم تکثیر و آبزی پروریفاطمه محمدی نافچی 1 , مرتضی سوری 2 , فرزانه شیروانی 3
1 - خرمشهر
2 - خرمشهر
3 - خرمشهر
الکلمات المفتاحية: تغذیه, رشد, بازماندگی, کنسانتره سبوس برنج, جلبک نانوکلروپسیس, آرتمیا فرانسیکانا,
ملخص المقالة :
بهمنظور بررسی و تعیین بهترین و به صرفه ترین جیره غذای در تغذیه آرتمیا، آرتمیای فرانسیسکانا تحت شرایط آزمایشگاهی با استفاده از سه منبع غذایی: تیمار یک: کنسانتره سبوس برنج غنیشده با مخمر، تیمار دو: جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا، تیمار سه: ترکیب کنسانتره سبوس برنج غنیشده با مخمر و جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا و هر کدام دارای سه تکرار، به مدت 14 روز تغذیه شدند و نتایج حاصل از سه تیمار با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان دوره در تیمار سه با برداشت 1962 گرم توده زنده آرتمیا و درصد بازماندگی 71/85% بهترین وضعیت مشاهده شد. در تیمار یک و دو به ترتیب با بیومس برداشتی 1779 گرم و 1629 گرم و درصد بازماندگی 18/78% و 82/71%، دارای اختلاف معنی دار با تیمار بودند. با توجه به نتایج به دست آمده می توان ثابت کرد که جیره غذایی حاصل از ضایعات محصولات کشاورزی به همراه مقادیر مناسبی از جلبک تک سلولی و مخمر، برای افزایش تولید توده زنده آرتمیا و کاهش هزینههای مربوط به ساخت جیره های غذایی در پرورش آرتمیا و استفاده از آن جهت آبزی پروری، کفایت خواهد کرد و نیازی به تولید انبوه جلبک تکسلولی با هزینه های زیاد نمی باشد.