مقایسه ی اثر بخشی تامسولوسین با یا بدون تولترودین در درمان بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات مراجعه کننده به بیمارستان های 22بهمن و آریا مشهد درطی سال 1391
الموضوعات : علوم پزشکی
مسعود عیسی پور
1
(استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران)
مهسا عبدالهیان مقدم
2
(دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران)
الکلمات المفتاحية: هیپرپلازی پروستات, تولترودین, تامسولوسین,
ملخص المقالة :
سابقه و هدف: علیرغم اینکه علائم تخلیه ادراری بیشتر به هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) مربوط است، حدود 50% بیماران می توانند علائم تحریکی را تجربه کنند. ما در این مطالعه به مقایسه کارایی درمان ترکیبی تامسولوسین باو بدون تولترودین در بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات علامتدار پرداختیم. روش پژوهش: 76 بیمار که واحد معیارهای شمول و فاقد معیارهای حذف بودند به طور تصادفی به دو گروه درمانی تک دارویی با تامسولوسین (mg 4/0در روز تا 12 هفته) و ترکیبی تامسولوسین (mg 4/0در روز تا 12 هفته) و تولترودین(mg2 هر 12 ساعت تا 4 هفته) وارد شدند. کارایی درمانی با استفاده از سیستم امتیازدهی علائم پروستات بین المللی (IPSS) قبل و 4 هفته پس از درمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: IPSS کل به طور چشمگیری در هر دو گروه بهبود یافت. اگر چه گروه درمان ترکیبی بهبود بهتری در همه علائم سیستم ادراری تحتانی نشان داد اما تفاوت بین دو گروه از نظر دفعات تخلیه کامل مثانه، فواصل ادرار کردن کمتر از 2 ساعت، قطع و وصل شدن ادرار و جریان باریک یا ضعیف ادراری، معنی دار بود( 05/0 . ( P< نتیجه گیری: اضافه کردن تولترودین به تامسولوسین در بهبود علائم سیستم ادراری تحتانی در بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات مؤثر و کارآمد می باشد.
_||_