بررسی یافته های MRI مغزی در بیماران مبتلا به نوریت اپتیک اثبات شده توسط VEP
الموضوعات : علوم پزشکیسعید نقیبی 1 , غلامرضا مالک زاده 2 , ترانه هنرپرور 3
1 - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
2 - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
3 - دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: MRI, VEP, نوریت اپتیک,
ملخص المقالة :
مقدمه: نوریت اپتیک حاد، شایع ترین نوروپاتی بینایی است که بالغین و جوانان بین سنین 18 تا 35 را مبتلا می کند و انسیدانس سالانه ی آن تقریباً 5 در 100 هزار مورد می باشد و شیوع (پره والان) آن 115 در 100 هزار نفر گزارش شده و در جنس مونث شایع تر می باشد. بررسی های تشخیصی شامل MRI، VEP و آزمایشات روی CSF می باشد. از آنجا که شایع ترین اتیولوژی نوریت اپتیک MS می باشد شناخت به موقع و صحیح نوریت اپتیک و علت آن در تشخیص به موقع MS و جلوگیری از عوارض برگشت ناپذیر و خطر ایجاد definitive MS الزامی می باشد. مواد و روش ها : مطالعه بر روی 22 بیمار که با شکایت اختلال بینایی و تشخیص احتمالی نوریت اپتیک مراجعه کردند انجام شده است. VEP و MRIاز بیماران بعمل آمده و همراه با اطلاعات بیمار در پرسشنامه ثبت شد. یافته های حاصل وارد نرم افزار SPSS ورژن 21 شده و در نهایت نتایج حاصل پردازش و آزمون های مک نمار و uمن ویتنی روی داده ها انجام و نتایج ثبت گردید. یافته ها: این بیماران دارای میانگین سنی 5/29 سال و شامل 16 زن و 6 مرد بودند. شایع ترین علامت بالینی در هنگام مراجعه تاری دید(3/76%) می باشد. درگیری در چشم راست بیشتر از چشم چپ بوده(7/72%).حداقل میزان موج P100 در VEP نرمال 94 و حداکثر آن 100 بوده و در VEP غیر طبیعی حداقل آن 114 و حداکثر آن 148 بوده است. میزان جذب کنتراست در MRI در جمعیت مورد مطالعه 4/59% در سمت چپ و 7/72% در سمت راست بوده. همچنین شایع ترین سمت درگیری دو طرفه و بعد از آن سمت راست و در نهایت سمت چپ می باشد. شایع ترین سگمان درگیر عصب بینایی در هر دو طرف، در ناحیه اینترااوربیتال و بعد از آن درگیری در هر 3 سگمان عصب می باشد. همچنین میزان درگیری پارانشیم در جمعیت مورد مطالعه 3/77% بوده. شایع ترین محل حضور پلاک های پارانشیم در MRI، سوپراتنتوریال و اینفراتنتوریال و نیز سوپراتنتوریال به تنهایی می باشد. میانگین طول سگمان درگیر عصب 79/8 میلی متر در سمت چپ و 42/11 میلی متر سمت راست، و میانگین دیامتر عصب درگیر 90/3 میلی متر در سمت چپ و 06/4 میلی متر در سمت راست بوده است. درصد تشخیص اختلال عصب بینایی با دو روش VEP و MRI دارای تفاوت معنی داری نمی باشد.( 75/0 ( p= و همچنین تفاوت معنی داری بین میانگین دیامتر عصب اپتیک در دو گروه با VEP طبیعی و غیر طبیعی وجود نداشت (41/0P =) نتیجه گیری : دقت تشخیصی آزمون VEP در مقایسه با MRI بالا می باشد به طوریکه حساسیت و ویژگی آن برای چشم چپ به ترتیب 100% و 78/77% و برای چشم راست به ترتیب 75/93% و 33/83% بوده است. در نتیجه اگر VEP مختل باشد نیاز به تایید توسط MRI دارد. زیرا می تواند حدود 22/22 درصد مثبت کاذب داشته باشد.
