بررسی یافته های MRI مغزی در بیماران مبتلا به نوریت اپتیک اثبات شده توسط VEP
الموضوعات : علوم پزشکیسعید نقیبی 1 , غلامرضا مالک زاده 2 , ترانه هنرپرور 3
1 - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
2 - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
3 - دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: MRI, VEP, نوریت اپتیک,
ملخص المقالة :
مقدمه: نوریت اپتیک حاد، شایع ترین نوروپاتی بینایی است که بالغین و جوانان بین سنین 18 تا 35 را مبتلا می کند و انسیدانس سالانه ی آن تقریباً 5 در 100 هزار مورد می باشد و شیوع (پره والان) آن 115 در 100 هزار نفر گزارش شده و در جنس مونث شایع تر می باشد. بررسی های تشخیصی شامل MRI، VEP و آزمایشات روی CSF می باشد. از آنجا که شایع ترین اتیولوژی نوریت اپتیک MS می باشد شناخت به موقع و صحیح نوریت اپتیک و علت آن در تشخیص به موقع MS و جلوگیری از عوارض برگشت ناپذیر و خطر ایجاد definitive MS الزامی می باشد. مواد و روش ها : مطالعه بر روی 22 بیمار که با شکایت اختلال بینایی و تشخیص احتمالی نوریت اپتیک مراجعه کردند انجام شده است. VEP و MRIاز بیماران بعمل آمده و همراه با اطلاعات بیمار در پرسشنامه ثبت شد. یافته های حاصل وارد نرم افزار SPSS ورژن 21 شده و در نهایت نتایج حاصل پردازش و آزمون های مک نمار و uمن ویتنی روی داده ها انجام و نتایج ثبت گردید. یافته ها: این بیماران دارای میانگین سنی 5/29 سال و شامل 16 زن و 6 مرد بودند. شایع ترین علامت بالینی در هنگام مراجعه تاری دید(3/76%) می باشد. درگیری در چشم راست بیشتر از چشم چپ بوده(7/72%).حداقل میزان موج P100 در VEP نرمال 94 و حداکثر آن 100 بوده و در VEP غیر طبیعی حداقل آن 114 و حداکثر آن 148 بوده است. میزان جذب کنتراست در MRI در جمعیت مورد مطالعه 4/59% در سمت چپ و 7/72% در سمت راست بوده. همچنین شایع ترین سمت درگیری دو طرفه و بعد از آن سمت راست و در نهایت سمت چپ می باشد. شایع ترین سگمان درگیر عصب بینایی در هر دو طرف، در ناحیه اینترااوربیتال و بعد از آن درگیری در هر 3 سگمان عصب می باشد. همچنین میزان درگیری پارانشیم در جمعیت مورد مطالعه 3/77% بوده. شایع ترین محل حضور پلاک های پارانشیم در MRI، سوپراتنتوریال و اینفراتنتوریال و نیز سوپراتنتوریال به تنهایی می باشد. میانگین طول سگمان درگیر عصب 79/8 میلی متر در سمت چپ و 42/11 میلی متر سمت راست، و میانگین دیامتر عصب درگیر 90/3 میلی متر در سمت چپ و 06/4 میلی متر در سمت راست بوده است. درصد تشخیص اختلال عصب بینایی با دو روش VEP و MRI دارای تفاوت معنی داری نمی باشد.( 75/0 ( p= و همچنین تفاوت معنی داری بین میانگین دیامتر عصب اپتیک در دو گروه با VEP طبیعی و غیر طبیعی وجود نداشت (41/0P =) نتیجه گیری : دقت تشخیصی آزمون VEP در مقایسه با MRI بالا می باشد به طوریکه حساسیت و ویژگی آن برای چشم چپ به ترتیب 100% و 78/77% و برای چشم راست به ترتیب 75/93% و 33/83% بوده است. در نتیجه اگر VEP مختل باشد نیاز به تایید توسط MRI دارد. زیرا می تواند حدود 22/22 درصد مثبت کاذب داشته باشد.
:
1- Rowland L P, Pedley T A. Merritt’s Neurology. 12th edition. Phila delphia: Lippincott Williams and Wilkins; 2010. 1216.
2- Ropper A L, Samuels M A. Adams and Victors Principle Of Neurology. 9th edition. McGraw-Hill Professional; 2009.1572.
3- Bradley W G, Daroff R B, Fenichel G M, Jankovic J, Fenichel G, Jankovic J. Neurology In Clinical Practice. Butterworth-Heinemann.4th ed. Elsevier; 2012.2512.
4- Haaga J R, Boll D. CT and MRI Of The Whole Body. 5th ed. Mosby Elsevier;2009. 2904.
5- Osborn A G, Salzman K L,Barkovich J A .Diagnostic Imaging Brain. 2nd ed. Lippincott Williams & Wilkins; 2009.1266.
6- Douglas H. Yock. Magnetic Resonance Imaging of CNS Disease:A Teaching File. MOSBY;2002.842.
7- Edelmand R R, Hesselink J,Zlatkin M.Clinical Magnetic Resonance Imaging.3rd ed. Saunders ;2005. 4200.
8- Ghezzi A, Torri V, Zaffaroni M. Isolated optic neuritis and its prognosis for multiple sclerosis: a clinical and paraclinical study with evoked potentials. CSF examination and brain MRI. Ital J Neurol Sci. 1996. Oct;17(5):325-32.
9- Wilejto M, Shroff M, Buncic JR, Kennedy J, Goia C, Banwell B.The clinical features, MRI findings, and outcome of optic neuritis in children. Neurology. 2006 Jul 25;67(2):258-62.
10- Kakisu Y, Adachi-Usami E, Fujimoto N. [MRI lesions of the optic nerves in optic neuritis]. Nippon Ganka Gakkai Zasshi. 1990. Jul;94(7):673-8.
11- Sisto D, Trojano M, Vetrugno M, Trabucco T, Iliceto G, Sborgia C. Subclinical visual involvement in multiple sclerosis: a study by MRI, VEPs, frequency-doubling perimetry, standard perimetry, and contrast sensitivity. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2005. Apr;46(4):1264
12- Onofrj M, Fulgente T, Thomas A, Gambi D, Melchionda D, Lopez L. Delayed and pseudodelayed visual evoked potentials in optic neuritis compared with long time echo-short tau inversion recovery magnetic resonance imaging of optic nerve. Electroencephaloge Clin Neurophysiol. 1996. Jul;100(4):275-86.
13- Acar G, Ozakbas S, Cakmakci H, Idiman F, Idiman E. Visual evoked potential is superior to triple dose magnetic resonance imaging in the diagnosis of optic nerve involvement. Int J Neurosci. 2004. Aug;114(8):1025-33.
14- Frederiksen JL, Larsson HB, Olesen J, Stigsby B. MRI, VEP, SEP and biothesiometry suggest monosymptomatic acute optic neuritis to be a first manifestation of multiple sclerosis. Acta Neurol Scand. 1991. May;83(5):343-50.
_||_