طراحی الگویی راهبردی برای مدیریت بحران در صنعت پتروشیمی
الموضوعات : پژوهش های مدیریت راهبردیابراهیم رحیمی 1 , حبیب اله جوانمرد 2 , سید اکبر نیلی پورطباطبایی 3
1 - دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی پژوهشگاه شاخص پژوه دانشگاه اصفهان
2 - دانشیار مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
3 - استادیار مدیریت، پژوهشگاه شاخص پژوه دانشگاه اصفهان
الکلمات المفتاحية: مدیریت بحران, بحران, الگوهای مدیریت بحران,
ملخص المقالة :
بحران ها واقعیتی جداناپذیر در صنایع و شرکت های مختلف می باشند. برای جلوگیری از شدید شدن بحرانها و مصون ماندن در مقابل تهدیدات و وقایع ناگوار وجود مدیریت بحران ضروری است و بی توجهی به برنامه های مقابله با بحران های احتمالی می تواند عواقب وخیمی به دنبال داشته باشد. لذا هدف اصلی تحقیق حاضر طراحی الگویی برای مدیریت بحران در صنعت پتروشیمی می‌باشد. جهت دستیابی به این منظور ابتدا شاخصهای مدیریت بحران شناسایی، سپس پرسشنامه ای با 96 گویه طراحی شد و توسط 60 نفر از مدیران و کارشناسان آشنا با موضوع مدیریت بحران در صنعت پتروشیمی شازند تکمیل گردید. داده ها با تکنیک تحلیل عاملی و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج تحلیل عاملی، 2 عامل برای بعد پیشگیری و 8 عامل برای بعد آمادگی را استخراج کرد. برای بعد واکنش4 عامل و برای بعد پساواکنش 11 عامل استخراج گردیده است.
بابایی اهری، مهدی. (1383). مدیریت بحران های سازمانی، نشریه کمال مدیریت، شماره 4و 5.
پایگاه اطلاع رسانی دولت. (1390). قابل دسترسی در: http://www.dolat.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=106&Id=202345
حبیب زاده ملکی، اصحاب و جوادیان، رضا. (1389). راهبردهای رسانه ای در مدیریت بحران، فصلنامه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، سال پنجم، شماره 18، 123-103.
جدی، سید مجید. (1391). آمادگی چیست و چه عواملی بر آن اثرگذار می باشند؟، فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، دوره دوم، شماره چهارم، 261-274.
رضوانی، حمیدرضا. (1385). مدیریت بحران سازمانی، ماهنامه تدبیر، شماره 170، 20.
روشندل اربطانی، طاهر. (1388). نقش مدیریت رسانه در تحول بحران از تهدید به فرصت، پژوهش های ارتباطی، شماره 55، 162-141.
عسگری، علی. (1386). در جستجوی اصول مدیریت و برنامه ریزی بحران، دومین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه، تهران.
عصر ایران. (1387). قابل دسترسی در: http://www.asriran.com/fa/news/
معمارزاده، غلامرضا و سرفرازی، مهرزاد. (1389). بررسی گام های فرایند مدیریت بحران در سازمان، پژوهشنامه مدیریت بحران، شماره 51، 76-9.
10. نصیری، قدرت الله؛ نریمان نژاد، علی رضا؛ عرب حسینی، محمد و عادلی، احمد رضا. (1390). اصول مدیریت بحران در صنیع نفت گاز و پتروشیمی، گروه طرفه، چاپ اول.
Alas, R., (2009), “The triangular model for dealing with crisis management”, in managing in a global Economy. XIII, by J. K. Miller, Rio de Janeiro, Brazil, June 96-91, 449-417.
Coombs, W. T., (2007). “ Attribution theory as a guide for post-crisis communication research”, Public Relations Review, No.33, pp. 135-139.
Erickson, N. J. (1975). Scenario Methodology in Natural Hazards Research. Institute of Behavioral Sciences, The University of Colorado, Program on Technology, Environment and Man, Monograph NSP.RA. 10-75.
Fink, S. (1986) Crisis Management: Planning for the Inevitable. New York: American Management Association.
Leechat, M (1990). “The international decade for natural disaster reduction Backgroundand objectives”, Disasters, vol14, No 1.
Mc Conkey, Dale; (1987). “Planning for Uncertainty”; Business Horizons Journal, Vol 30, P.40-45.
Mitroff, I. & Shrivastava P. (1978). Effective crisis management., Academy of Management Executive Journal, No 1.
Olawale, S. (2014). “Crisis Management Strategy and its Effects on Organizational Performance of Multinational Corporations in Nigeria: Empirical Evidence from Promassidor Ltd”, European Journal of Business and Management, Vol.6, No.23,P. 79-86.
Pearson, C. M., & Clair, J. A. (1998). Reframing crisis management. Academy of management review, 23(1), 59-76.
Pearson, C. M., & Mitroff, I. I. (1993). From crisis prone to crisis prepared: A framework for crisis management. The academy of management executive, 7(1), 48-59.
Roberts, J. (1988). “Decision making during international crisis”, London: Mac Millan, press LTD.
Ziek, P. (2015). “ Crisis vs. Controversy”, Journal of Contingencies and Crisis Management, Volume 23 Number 1, P. 36-41.
_||_
