ارزیابی پتانسیل تمایزی سلولهای بنیادی تکای انسانی به سلول های شبهتخمک در تخمدان زنان با سنین تولیدمثلی مختلف
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری
سیده نسیم میربهاری
1
,
اعظم دالمن
2
,
فاطمه حسنی
3
,
مهدی توتونچی
4
1 - پژوهشگاه رویان، پژوهشکدهی زیستشناسی و علوم پزشکی تولیدمثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولیدمثل، گروه جنینشناسی، تهران، ایران
2 - پژوهشگاه رویان، پژوهشکدهی زیستشناسی و علوم پزشکی تولیدمثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولیدمثل، گروه جنینشناسی، تهران، ایران
3 - پژوهشگاه رویان، پژوهشکدهی زیستشناسی و علوم پزشکی تولیدمثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولیدمثل، گروه جنینشناسی، تهران، ایران
4 - پژوهشگاه رویان، پژوهشکدهی زیستشناسی و علوم پزشکی تولیدمثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولیدمثل، گروه ژنتیک، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: تخمدان, سلولهای بنیادی تکا, تمایز آزمایشگاهی, سلولهای شبه سلول تخمک,
ملخص المقالة :
شواهد حاکی از وجود و عملکرد سلولهای بنیادی تخمدان (OSCs)، رو به افزایش است. در مطالعهی پیشین این گروه، سلولهای بنیادی تکای انسانی (hTSCs) از تخمدان یک بیمار ۱۹ ساله جدا و تحت شرایط القائی به سلول های شبهتخمک (hOLCs) تمایز داده شد. در این مطالعه، بهمنظور اثبات تکرارپذیری این آزمایش همچنین حضور این سلولها در تخمدان افراد با سن تولیدمثلی بالاتر و پتانسیل تمایزی آنها در آزمایشگاه، hTSCs از تخمدان بیماران بیست و ۳۸ ساله جداسازی و پتانسیل تمایزی آنها به hOLCs در مقایسه با بیمار ۱۹ ساله ارزیابی شد. در این مطالعهی مداخلهای تجربی، براساس دستورالعمل مطالعهی پیشین،hTSCs از فولیکولهای کوچک انترال اولیه با اندازهی سه تا پنج میلیمتر جدا شدند و پس از کشت و تکثیر، برای تمایز در ظروف شش چاهکه با تعداد ×104 5 سلول در هر چاهک در محیط القائی DMEM/F12 حاوی FBS، مایع فولیکول انسانی، گلوتامین و پیرووات بهمدت چهل روز کشت داده شدند. سپس روند تکوین آنها در قالب ویژگیهایی مانند مورفولوژی، اندازه و زندهمانی سنجیده شد hTSCs با موفقیت از بافت تخمدان بیماران بیست و ۳۸ ساله جدا و در شرایط آزمایشگاهی، در محیط DMEM/F-12 حاوی فاکتورهای رشد (EGF، FGF، GDNF و غیره) کشت داده شدند. پس از ۱۲ روز، تمایز hTSCs به hOLCs در هر دو بیمار آغاز شد و مورفولوژی آنها از دوکی به گرد تغییر شکل داد. اندازهی hOLCs در طول دورهی تمایز در هر دو بیمار (از 20-25 میکرومتر به پنجاه میکرومتر) افزایش یافت. زندهمانی hOLCs نسبت به hTSCs در هر سه بیمار مشابه بود و تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند. بنابراین، نشان داده شد که hTSCs از تخمدان افراد با سنین تولیدمثلی مختلف، قابل جداسازی بوده و تفاوتی در الگوی تمایز آنها به hOLCs در شرایط آزمایشگاهی وجود ندارد.
_||_