هیستومورفولوژی و هیستوشیمی قسمت رأسی کلیه در میش ماهی خلیج فارسArgyrosomus hololepidotus
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری
حسن مروتی
1
(
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران
)
محمدتقی شیبانی
2
(
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران
)
مسعود ادیب مرادی
3
(
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران
)
سلمان سلطانی
4
(
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: هیستوشیمی, پرونفروز, میش ماهی,
ملخص المقالة :
خانواده شوریده ماهیان و گونه میش ماهی Argyrosomus hololepidotusبه جهت داشتن پروتئین زیاد و با ارزش، یکی از ارزشمندترین آبزیان خلیج فارس، دریای عمان و سواحل خوزستان میباشد. بافتهای لنفاوی از مهمترین بافتهای بدن ماهیان می باشندکه شناسایی آنها در وضعیت سلامت و بیماری دارای اهمیت است. ماهیان فاقد عقده لنفاوی هستند و بر خلاف پستانداران در حفره میانی استخوانهای آنها، بافت خونساز وجود ندارد و لذا خونسازی به طور عمده در طحال و کلیه آنها انجام میشود. در این پژوهش تعداد 6 قطعه میش ماهی از سواحل خلیج فارس تهیه گردید. از اندام پرونفروز نمونههایی به ضخامت حداکثر 5 میلیمتر تهیه و در فرمالین بافر 10 درصد فیکس شدند.سپسبرشهایی به ضخامت 6-5 میکرون آماده گردیده وپس از رنگ آمیزیHandE، ساختار کپسول و بافت پارانشیم پرونفروز مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفت.جهت تأیید نتایج و یافتههای این رنگ آمیزی، از رنگ آمیزی اختصاصی نقره نیز استفاده گردید.نتایج میکروسکوپیک نشان داد که ساختار بافتی رأس کلیه میش ماهی شاملبافت خونساز، بافت لنفوئیدی و لولههای کلیوی است. بافت لنفوئیدی رأس کلیه هم دارای داربستی از بافت همبند رتیکولر و پارانشیمی از سلولهای لنفوسیتی بود.
