بررسی زیست­ سازگاری سلول­های استرومایی مغز استخوان در همکنشی با داربست کیتوسان- پلی­ اتیلن اکساید

الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری

زهره یوزباشی ¹ , غلامرضا کاکا ² , ویدا حجتی ³ , عبدالحسین شیروی ⁴

1 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
2 - گروه آناتومی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران
3 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
4 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

تاريخ الإرسال : 08 السبت , ربيع الأول, 1437 تاريخ التأكيد : 25 الأحد , شعبان, 1438 تاريخ الإصدار : 10 الجمعة , محرم, 1437

الکلمات المفتاحية: کیتوسان, پلی­ اتیلن اکساید, داربست, سلول­های استرومایی مغز استخوان,

ملخص المقالة :

مطالعات متعددی در زمینه دستیابی به داربستی زیست تخریب­پذیر به همراه سلول­های بنیادی انجام شده است. هدف از این تحقیق ارائه داربست زیست تخریب­پذیر کیتوسان Cs))–پلی­ اتیلن اکساید (PEO)با بررسی توانایی رشد، تکثیر، عدم تمایز و مرگ سلولی سلول­های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان (BMSCs) بر روی آن بوده است. ابتدا ساخت داربست Cs/PEOبه نسبت 3 به 1انجام شد. این داربست یا اسکافولد در پلیت 24 خانه­ای پوشش داده شده با ژلاتین 1% قرار گرفته و استریل شد. سلول­های BMSCsاز مغز استخوان ران موش­های صحرایی بالغ استخراج و پس از سه مرحله پاساژ در خانه­های خالی پلیت به عنوان گروه شاهد، در خانه­های ژلاتینی به عنوان گروه ژلاتین و همچنین بر روی داربست به عنوان گروه تجربی کشت داده شد. میزان تکثیر، عدم تمایز و سلول­های در حال مرگ در طی روزهای دوم، چهارم و ششم در پلیت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مورفولوژی سلول­ها بر روی داربست حفظ شده و مشابه گروه شاهد بود. میزان تکثیر سلول­ها روی داربست در روزهای متوالی افزایش یافته و مشابه گروه شاهد بود. یافته­ها نشان داد درصد تمایز سلول­های BMSCsو درصد میزان مرگ سلولی نیز در سلو­ل­های کشت شده روی داربست در پایان روز ششم مشابه گروه شاهد بود. نتیجه­ گیری نهایی نشان داد تکثیر، عدم تمایز و عدم مرگ سلول­های BMSCsروی داربست Cs/PEOزیست تخریب­پذیر منجر به ارائه مدلی از داربست گردید، که می­تواند در مهندسی بافت مورد استفاده قرار گیرد.