مقایسه میزان جذب فلز سنگین کادمیم در ماهی فلس دار کپور معمولی (Cyprinus carpio) و بدون فلس گربه ماهی پنگوسی راه راه (Pangasius hypophthalmus)

الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری

سیده زینب عابدی ¹ , محمد کاظم خالصی ² , سهراب کوهستان اسکندری ³

1 - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه شیلات، ساری، ایران
2 - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه شیلات، ساری، ایران
3 - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه شیلات، ساری، ایران

تاريخ الإرسال : 23 السبت , شعبان, 1435 تاريخ التأكيد : 25 الأحد , شعبان, 1438 تاريخ الإصدار : 08 الأحد , ربيع الأول, 1434

الکلمات المفتاحية: کپور معمولی, کادمیم, گربه ماهی راه راه (پنگوسی), فلس,

ملخص المقالة :

فلزات سنگین ناشی از توسعه صنعت و رهاسازی آنها در آب ها، در مقابل تجزیه مقاوم هستند و در ماهی به عنوان یکی از زنجیره های غذایی انسان تجمع می یابند. در این مطالعه، ماهی فلس دار کپور معمولی (Cyprinus carpio) و بدون فلس گربه ماهی پنگوسی راه راه (Pangasius hypophthalmus)در معرض 1/0 غلظت کشنده فلز سنگین کادمیم قرار گرفتند تا غلظت های فلز در بافت های کبد، پوست، آبشش، عضله و فلس مقایسه شوند. پس از آماده سازی و هضم شیمیایی نمونه های ماهی، مقدار فلز سنگین کادمیم به وسیله دستگاه جذب اتمی (مدل ترمو) مورد بررسی و سنجش قرار گرفت.در ماهی کپور معمولی بیشترین میزان کادمیم در کبد و پس از آن در پوست، آبشش و فلس (به ترتیب 538، 3/98 ، 72/47 و 9/25 میکروگرمبر کیلوگرم) و کمترین آن در عضله (9/15 میکرو گرم بر کیلوگرم) یافت شد. در گربه ماهی، بیشترین میزان کادمیم در کبد و پس از آن در عضله و آبشش (به ترتیب 5/195، 107، و 3/52 میکرو گرم در کیلوگرم) و کمترین آن در پوست (93/5 میکرو گرم در کیلوگرم) تجمع یافت. نتایج این بررسی نشان می دهند که پوست فلس دار ماهی کپور معمولی نسبت به پوست بدون فلس گربه ماهی پنگوسی راه راه، با جذب قابل ملاحظه فلز سنگین و کمترین انباشتگی آن در عضلات، لایه حفاظتی مؤثری را در برابر مواد شیمیایی زیست محیطی فراهم می کند