بررسی میزان جذب نانو اکسید روی در ریهی موش سوری ماده نژاد NMRI
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوریپروانه خلیلیان 1 , عبدالحسین شیروی 2 , حسین عباسپور 3
1 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
3 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
الکلمات المفتاحية: ریه, نانوذرات, نانواکسید روی, استنشاق, موشسوری ماده. ,
ملخص المقالة :
فناوری نانو واژهای است که به تمام فناوریهای پیشرفته درعرصه ی کار با مقیاس نانو اطلاق میشود و معمولاً منظور از مقیاس نانو ابعادی در حدود 1 تا 100 نانومتر میباشد. نانو اکسید روی یکی از مهمترین نانومواد است که امروزه در صنعت و تجارت به صورت وسیعی مورد استفاده قرار میگیرد و این سبب نگرانی هایی در مورد تاثیر آن بر محیط زیست و سلامت انسان شده است. همچنین مطالعات زیادی در زمینه ی آسیب رساندن این ماده به بدن انجام نشده است. این مطالعه به منظور بررسی نقش نانو اکسید روی و میزان رسوب این ماده در بافت ریه صورت گرفت. موش های سوری ماده ی نژاد NMRIبه 3 گروه 10 تایی شامل دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم بندی شدند. طی دوره ی 10 روزه گروه های تجربی دوزهای ppm/kg1000 وppm/kg 2000 نانو اکسید روی و گروه کنترل آب مقطر را از طریق استنشاق دریافت کردند. پس از طی دورهی تیمار موش ها تشریح شدند و ریه جهت بررسی میزان رسوب نانو اکسید روی توسط دستگاه جذب اتمی آماده شد. آنالیز آماری نشان داد که رسوب نانو اکسید روی در بافت ریه ی گروه های دریافت کننده ی دوزهایppm/kg 1000 وppm/kg 2000 نسبت به گروه کنترل تغییرات معنی داری را نشان داده است. با مصرف نانو اکسید روی در دوزهای 1000و 2000ppm/kg رسوب این ماده به طور قابل توجهی در بافت ریه مشاهده شده است.