پیشبینی نوسانات در صندوقهای قابلمعامله در بورس تهران (ETF) با استفاده از مدلهای پرش نوسان تحققیافته (HAR, HAR-J, HARQ, HARQ-J)
الموضوعات :شیوا حلاجی 1 , مهدی معدنچی زاج 2 , فریدون اوحدی 3 , حمیدرضا وکیلی فرد 4
1 - گروه مدیریت مالی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه مدیریت مالی، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - گروه مهندسی صنایع، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
4 - گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: پرش, پیشبینی, نوسانات,
ملخص المقالة :
هدف: این پژوهش به بررسی پیشبینی نوسانات از طریق ریسک پرش در صندوقهای قابلمعامله در بورس تهران پرداخته است تا از طریق سازوکار پیشبینی نوسانات، نقش مهمی را در گزینههای قیمتگذاری داراییهای مالی بازی کند.
روششناسی پژوهش: در این پژوهش از سه خانواده اصلی خودرگرسیون ناهمگن جهت پیشبینی نوسانات با لحاظکردن پرشها در قالب یک مدل اقتصادسنجی با تخمین مدلهای خودرگرسیون ناهمگن پرداخته است؛ چنانچه مدلهای مختلف را مورد مقایسه قرار دهد، دادههای مورداستفاده برای تخمین مدلها تحت مفهوم نوسانات تحققیافته بر اساس دادههای با فراوانی بالا ایجاد شده است که مقادیر دقیق و دقیقتری را ارائه میدهند. ازاینرو، دادههای مورداستفاده پژوهش از طریق شش صندوق سهامی و درآمد ثابت برای یک دوره مالی 1399 الی 1401 بهصورت روزانه و پانزدهدقیقهای جمعآوری شدند.
یافتهها : نتایج بیانگر آن است که از بین صندوقها، قدرت پیشبینیکنندگی نوسانات در صندوقهای سهامی بیشتر است. همچنین نتایج نشان داد که خودرگرسیون درجه دوم ناهمگن با پرش، مؤثرترین مدل خودرگرسیون ناهمگن برای مدلسازی و پیشبینی نوسان تحققیافته بر اساس معیارهای میانگین مربعات خطا و شبه درستنمایی بوده است. بهعلاوه شواهد قویاً تأیید میکنند که مدلهای مبتنی بر تغییرات توان دوم نسبت به همتایان خود در پیشبینی نوسان تحققیافته برتری دارند که نوید پیشبینیهای دقیقتر و تخمین نوسان بهتر از مدلهای خودرگرسیون ناهمگن درجه دوم است.
اصالت / ارزشافزوده علمی : این پژوهش بینشی به تفاوت بین مدلهای خودرگرسیون ناهمگن و در گروه مدل خودرگرسیون ناهمگن ارائه داده است تا نتایج آن بتواند مورداستفاده تمامی تحلیلگران و مدیران صندوقهای سرمایهگذاری قرار گیرد.