اختصاص بیوماس به اندام های هوایی تاج خروس در تداخل با سه رقم آذرگل، هایسان و آلستار آفتابگردان
الموضوعات : یافته های نوین کشاورزی
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، گروه زراعت، تبریز، ایران
الکلمات المفتاحية: آفتابگردان, تاج خروس, اختصاص بیوماس,
ملخص المقالة :
به منظور تعیین اثر سه رقم آفتابگردان روی اختصاص بیوماس در اندام های هوایی تاج خروس آزمایشی دوساله در تبریز با استفاده از طرح افزایشی به صورت فاکتوریل با سه عامل رقم آفتابگردان (آذرگل، هایسان و آلستار)، تراکم تاج خروس (3/8، 25 و 7/41 بوته در مترمربع) و زمان سبز شدن آن (همزمان، 15 و 30 روز بعد از آفتابگردان) اجرا شد. تجزیه مرکب داده ها با استفاده از نرم افزارMSTAT-C و مقایسه میانگینها با آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که در رقم آلستار تعداد شاخه های جانبی تاج خروس به ویژه در تراکم های 25 و 7/41 بوته علف هرز در مترمربع نسبت به رقم هایسان افزایش قابل توجه نشان داد. در رقم آلستار تأثیر تراکم تاج خروس نسبت به زمان سبز شدن آن روی وزن خشک اندام های هوایی بیشتر بود. سهم برگ از وزن کل اندام های هوایی علف هرز در تیمار حضور تمام فصل 7/41 بوته آن در مترمربع در سه رقم به ترتیب 15%، 5/17% و 8/20% بود. در رقم آلستار به ازای هر هفته زودتر سبز شدن تاج خروس اختصاص بیوماس به ساقه 6 گرم در مترمربع افزایش یافت. در هر سه رقم مورد مطالعه، سهم گل آذین تاج خروس از بیوماس کل آن با تأخیر در زمان سبز شدن افزایش نشان داد، که بایستی در مدیریت این علف هرز در مزارع آفتابگردان مورد نظر قرار گیرد.
- اصغری، ج. و چراغی، غ. 1379. دوره بحرانی کنترل علف های هرز ذرت دانه ای در شرایط استان کرمانشاه. چکیده مقالات ششمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بابلسر. ص. 579.
2- شاهوردی، م.، حجازی، ا. و رحیمیان مشهدی، ح. 1381. تعیین دورهبحرانی کنترل علفهایهرز در آفتابگردان رقم رکورد. مجله علوم زراعی ایران، جلد چهارم، شماره سوم.
3- صانعی شریعت پناهی، م. 1382. علف های هرز رایج خاور نزدیک. انتشارات نشر آموزش کشاورزی.
4- عباس دخت، ح. 1382. بررسی اکوفیزلویوژیک رقابت تاج خـــروس(Amaranthus retroflexus L.) با ســویا (Glycine max L.) . رساله تحصیلی دکتری تخصصی زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، 210ص.
5- مبین، ص. 1378. رستنی های ایران، فلور گیاهان آوندی. جلد دوم، انتشارات دانشگاه تهران.
6- محمودی، س. 1382. بررسی اکوفیزلویوژیک رقابت سلمهتره(Chenopodium album L.) با ذرت (Zea mays L.). رساله تحصیلی دکترای تخصصی زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران. 210 ص.
7- هادیزاده، م. ح. 1382. تاجخروس: شناخت و مبارزه. نشریهترویجیوزارتجهادکشاورزی، معاونتترویج و نظام بهرهبرداری. 24 ص.
8- Bhowmick, P. C. 1997. Weed biology: Importance to weed management. Weed Sci. 45: 349- 356.
9- Bielinski, M. S. 2003. Interfernce of Amaranthus hybridus and Portulaca oleracea on lentile. Weed Tech. 2: 111-115.
10- Brusko, I., Smith, E. C. and Murphy, S. D. 2005. Interference of soybean cultivars with Alopecurus muosuroides. Weed Sci. 49: 85-92.
11- Elbers, D. B. and Dekruyf, H. N. 1979. Competition between Hordeum vulgare L. and Chenopodium album L. with different dates of emergence of Chenopodium album L. J. of Agric. Sci. 27: 13-26.
12- Gossett, J. 1991. Amaranthus species in sunflowerfields. Weeds Today. 18: 15-18.
13- Gupta, O. P. 2004. Modern weed management. Agrobios Publ., India, 339p.
14- Hager, A. G., Wax, L. M., Simmons, F. W. and Stoller, E. W. 1997. waterhemp management in agronomic crops. Univ. of Illinois Bulletin. P: 12.
15- Knezevic, S. Z. and Horak, M. J. 1999. Estimates physiological determinates for Amaranthus retroflexus. Weed Sci. 47: 291-296.
16- Mc Lachlan, S. M., Tollenaar, M., Swanton, C. J. and Weise, S. F. 2003. Effect of corn-induced shading on dry matter accumulation, distribution and architecture of redroot pigweed (Amaranthus retroflexus). Weed Sci. 41: 568-573.
17- Murphy, S. D., Yakubu, Y., Weise, S. F. and Swanton, C. J. 1996. Effect of planting patterns and inter-row cultivation on competition between corn (Zea mays) and late emerging weeds. Weed Sci. 44: 856-870.
18- Patterson, D. T. 1985. Comparative ecophysiology of weeds and crops. I: Reproduction and ecophysiology. Boca Raton. CRC Press.
19- Rafael. A. M., Randall, S. C., Michael, J. H. and John, B. J. 2001. Interference of palmer amaranth in corn. Weed Sci. 49: 202-208.
20- Rohris, M. and Stunzel, H. 2001. Canopy development of Chenopodium album in pure and mixed stands. Weed Res. 41: 111-128.
21- Rajcan, I., AghaAlikhani, M., Swanton, C. J. and Tollenaar, M. 2002. Development of redroot pigweed is influenced by light spectral duality and quantity. Crop Sci. 42: 1930-1936.
22- Shurrteff, J. L. and Coble, H. D. 1985. The interaction of soybean (Glycine max) and five weed species in the greenhouse. Weed Sci. 33: 669-672.
23- Staniforth, D. W. and Weber, C. R. 1986. Effect of annual weeds on the growth and yield of soybeans. Agron. J. 48: 467-471.
24- Tranel, P. and Murphy, S. D. 2003. Interference of soybean with Amaranthus retroflexus in monoculture and intercropping. Weed Sci. 50: 103-109.
25- Van Gessel, M. J. and Renner, K. A. 1995. Redroot pigweed (Amaranthus retroflexus ) and barnyard grass (Echinochloa crus-galli) interference in potatoes (Solanum tuberosum). Weed Sci. 38: 338-343.
