تاثیر شوری بر غلظت برخی عناصر بافتهای گیاه برنج (sativa L Oryza) و میزان زیست توده در مراحل مختلف رشدی
الموضوعات : یافته های نوین کشاورزی
الهیار فلاح
1
(استادیار پژوهش موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل، ایران،)
اسفندیار فرهمندفر
2
(استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری)
فواد مرادی
3
(استادیار پژوهش موسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران)
الکلمات المفتاحية: پتاسیم, سدیم, منیزیم, مراحل رشدی برنج,
ملخص المقالة :
تنش شوری باعث تغییر در جذب و انتقال عناصر غذایی در گیاه برنج می‎شود. برای تعیین تاثیر تنش شوری در مراحل مختلف رشد گیاه برنج بر غلظت یون‎های سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم ریشه، ساقه و برگ، آزمایش گلدانی در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور(آمل) انجام شد. طرح به صورت کرت‎های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار با دو رقم برنج هیبرید (دیلم) و PSBRC88 در کرت‎های اصلی و سه سطح شوری صفر، 6 و 12 دسی زیمنس بر متر در سه مرحله رشد (پنجه زنی، ساقه‎دهی و گلدهی ) به صورت فاکتوریل درکرت‎های فرعی به اجرا درآمد. کشت هیدروپونیک با محلول غذایی یوشیدا در گلدان‎های 6 لیتری انجام شد. میزان غلظت یون‎های سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم ریشه، ساقه و برگ برنج پس از اعمال تیمار شوری در هرمرحله رشد به مدت 20 روز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان غلظت یون‎های کلسیم،پتاسیم و منیزیم با افزایش سطح شوری در ریشه، ساقه و برگ برنج کاهش یافت ولی میزان یون سدیم افزایش معنی‎داری یافت. در تیمار شاهد، بیشترین غلظت یون‎ها در مرحله گلدهی بود و همواره میزان غلظت یون‎های ریشه کمتر از ساقه و برگ بود. میزان غلظت یون پتاسیم،کلسیم و منیزیم در رقم PSBRC88 بیشتر از رقم هیبرید (دیلم) بود. بنابراین، رقم PSBRC88 دارای کارایی بهتر جذب یون‎های سدیم، پتاسیم، منیزیم و کلسیم در تنش شوری داشت و تولید زیست توده بیشتری داشت.
_||_
