تعیین مناسبترین تاریخ کاشت و رقم برای جو دیم در منطقه همدان با استفاده از شاخصهای زراعی، عملکرد و اجزای عملکرد
جواد حمزه ئی
1
(
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان.
)
افشار آزادبخت
2
(
دانشگاه محقق اردبیلی
)
سید محسن سیدی
3
(
دکترای اکولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.
)
الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, دیم, اجزای عملکرد, تاریخ کاشت, جو,
ملخص المقالة :
هدف از این آزمایش مطالعه تاثیر تاریخهای کاشت 15 مهر (S1)، 15 آبان (S2) و 15 آذر (S3) بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد پنج رقم جو (C1: رقم محلی به عنوان شاهد، C2: آبیدر، C3: والفجر، C4: بهمن و C5: ماکویی) بود. آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. صفات ارتفاع بوته، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ارزیابی شدند. نتایج نشان داد، کلیه صفات تحت تاثیر تیمار تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه (82/420 گرم بر متر مربع) در تیمار S1 بهدست آمد. تیمار S3 در مقایسه با S1 عملکرد دانه را 5/46 درصد کاهش داد. در تاریخهای کاشت دیر هنگام به علت مواجه شدن گیاه با گرما و خشکی آخر فصل، عملکرد دانه کاهش یافت. همچنین بیشترین عملکرد بیولوژیک (33/906 گرم بر متر مربع) در تاریخ کاشت 15 مهر (S1) حاصل شد. بین ارقام جو از نظر عملکردهای دانه و بیولوژیک تفاوت معنیدار وجود داشت. رقم والفجر با میانگین 83/382 گرم در متر مربع بیشترین عملکرد دانه را تولید نمود و این رقم با سایر ارقام تفاوت معنی دار داشت. اثر متقابل تاریخ کاشت در رقم تنها بر صفت تعداد دانه در سنبله معنی دار بود. بیشترین و کمترین مقدار تعداد دانه در سنبله به ترتیب از تیمارهای S1×C3 و S3×C1 بهدست آمد. در این بررسی مناسبترین تاریخ کاشت و رقم جو برای منطقه همدان تاریخ کاشت 15 مهر ماه و رقم والفجر شناخته شد.