ارائه الگویی برای تصمیم‌گیری لجستیک در زمان بحران
الموضوعات : دو فصلنامه مدیریت زنجیره ارزش
امیرحسین عبدالعلی‌پور
1
(استادیار گروه مدیریت، واحد خوی، دانشگاه آزاد اسلامی، خوی. ایران.)
الکلمات المفتاحية: بهینه‌سازی, بحران, لجستیک, کوتاه‌ترین مسیر,
ملخص المقالة :
چکیده در این مطالعه هدف جابجایی نیروهای انسانی و تجهیزات نظامی در زمان وقوع بحران با صرف حداقل زمان ممکن است. بدین‌منظور، ابتدا با بررسی مطالعات موجود درزمینه جایجایی نیروهای نظامی ابتدا عوامل تأثیرگذار در مدل‌سازی این مسئله استخراج گردیدند. اولویت‌بندی و انتخاب یگان منتخب اعزام و استقرار به نقطه بحرانی، با طراحی یک مدل تصمیم‌گیری چند معیاره فازی، با توجه به شاخص‌هایی نظیر مشتری‌مداری، واکنش سریع، سوابق عملکرد، انعطاف‌پذیری، فناوری و مسافت جهت رتبه‌بندی و اوزان فازی، از بین یگان‌های در دسترس میسر می‌شود. باملاحظه نظر کارشناسی خبرگان نظامی، تعیین نزدیک‌ترین مسیر حمل‌ونقل زمینی در لجستیک عملیات نظامی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی اجراشده است. با طراحی یک مدل برنامه‌ریزی تخصیص خطی، تک‌تک عناصر یگان به امکانات حمل‌ونقل در دسترس تخصیص می‌یابند به نحوی‌که هزینه فرصت مینیمم گردد. درنهایت، شبکه پروژه اعزام و استقرار افراد و ادوات یگان یا یگان‌های منتخب توسط زمان‌های مربوط به امکانات حمل‌ونقل تخصیص‌یافته طراحی گردید که براساس آن زمان کل پروژه اعزام و استقرار نیروها و ادوات یگان یا یگان‌های منتخب محاسبه و مسیر بحرانی پروژه مذکور قابل شناسایی، کنترل و مدیریت است. بررسی نتایج برای یگان منتخب نشان می‌دهد که برای جابجایی و لجستیک یگان منتخب از مبدأ فرضی به مقصد فرضی وقوع بحران، با توجه به زمان سفرهای موجود در کوتاه‌ترین مسیر و زمان‌های خارج وسیله نقلیه، ۶۰ ساعت از لحظه ابلاغ دستور برای جابجایی و لجستیک کل یگان منتخب است.
_||_
