تاثیر دما وشوری بر میزان تخم گشایی سیست پریان میگوی گونه Phallocryptus spinosa
الموضوعات :مسعود صیدگر 1 , رضا احمدی 2 , علی نکوئی فرد 3 , بیژن مصطفی زاده 4
1 - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
2 - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
3 - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
4 - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
الکلمات المفتاحية: دما, شوری, تخم گشایی, پریان میگو, Phallocryptus spinosa,
ملخص المقالة :
این بررسی با هدف مطالعه تاثیر دما و شوری بر میزان گشایی سیست پریان میگوی گونه Phallocryptus spinosa انجام گرفت. بدین منظورخاک حاوی سیست پریان میگوی گونهspinosa.P از آبگیرهای شور اطراف روستای خاصلو - آذرشهر جمع آوری شده و پس از جداسازی، سیست ها درشرایط آزمایشگاهی با محیط کشت حاوی آب کلرزدایی شده در تیمارهای با شوری های مختلف نزدیک به محدوده شوری مشاهده شده در زیستگاه طبیعی(18 و23 و28 گرم در لیتر) و همینطور در محیط کشت EPA و در درجات حرارتی نزدیک به شرایط برکه طبیعی(15 و20 و25 درجه سانتی گراد) کشت و بررسی گردید. همینطور به منظور حصول تخم گشایی بالاتر از رژیم نوری 24 ساعت و روشنایی 2000 لوکس استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که با کاهش درجه حرارت از 25 به 15 درجه سانتی گراد وکاهش شوری از 28 به 18 گرم در لیتر، درصد تخم گشایی افزایش یافت(05/0p<). بیشترین تخم گشایی در دمای 15 درجه سانتی گرادو در شوری 18 گرم در لیتر در روز پنجم به مقدار 33/5 درصد مشاهده شد(05/0p<). همچنین عمل تخم گشایی از نظر زمانی در تیمارها بطور متناوب و در فواصل زمانی متعدد صورت گرفته، بطوریکه در هر دوره تخم گشایی، تخم گشایی سیست ها به مقدار کمتر از 10درصد مشاهده گردید. بدین ترتیب از سوی دیگرکاهش درجه حرارت آب و شوری در میزان تخم گشایی این گونه تاثیر دارند . تخم گشایی پریان میگوها هنگام نمونه برداری همراه خاک خشک زیستگاه آنها بدون جداسازی سیست های حساس، نتایج بهتری داشته است. این امر می تواند در اثر وجود درجات متفاوتی از حالت دیاپوز درمیان سیست های پریان میگوها بوده و به عنوان قابلیت مهمی درجهت حفظ و بقای دائمی آنها در آبگیرهای موقتی بهاره مطرح باشد.