تاثیر دو روش کشت نشایی و مستقیم در میزان پارازیته شدن ارقام رایج گوجهفرنگی به علف هرز انگلی سس
الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهیزینب مرادی 1 , مهدی مدندوست 2 , فرشاد صادقی 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد فسا
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
الکلمات المفتاحية: رقم, انگل سس, پارازیته شدن, عملکرد میوه, کشت مستقیم,
ملخص المقالة :
در گوجهفرنگی وجود علفهای هرز انگل، مانند سس از عوامل مهم کاهش عملکرد به شمار میآید. به منظور کنترل این علفهای هرز و جلوگیری از تحت تأثیر قرار گرفتن گیاه میزبان بایستی از علفکشهای کاملاً انتخابی استفاده نمود، لذا کنترل این علفهرز به سایر روشها معطوف شده است. مطالعهی حاضر به منظور بررسی اثر دو روش کشت نشایی و مستقیم در مقاومت ارقام مختلف گوجهفرنگی به پارازیته شدن انگل سس، به صورت پژوهش گلخانهای در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در سال 1391 طراحی و اجرا گردید. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی و به صورت فاکتوریل در سه تکرار انجام گرفت که تیمارها شامل ارقام گوجهفرنگی (فلاتسیاچ، پتولدلیآمریکایی و افکا) و دو روش کشت (مستقیم و نشایی) بودند. نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنیداری را برای صفات ارتفاع بوته، عملکرد میوه و وزن تر ریشه بین ارقام مختلف گوجهفرنگی نشان داد. بیشترین و کمترین عملکرد میوه گوجهفرنگی به ترتیب به ارقام فلاتسیاچ (82/40 گرم) و پتولدلیآمریکایی (41/24 گرم) تعلق داشت. در ارتباط با اثر نوع کشت بر صفات اندازهگیری شده گوجهفرنگی، نتایج نشان داد که ارتفاع بوته، عملکرد میوه، قطر میوه و وزن تر و خشک ریشههای گوجهفرنگی در کشت مستقیم از مقادیر بالاتری نسبت به روش نشایی برخوردار بودند در حالی که گیاه سس در کشت نشایی دارای وزن خشک بیشتری نسبت به کشت مستقیم بود. همچنین نتایج نشان داد که درصد کاهش عملکرد گوجهفرنگی در رقم فلاتسیاچ (81/18 درصد) نسبت به دو رقم دیگر (پتودلی 24/48 درصد و افکا 82/39 درصد) کمتر و به پارازیته شدن انگل سس مقاومتر بود.