اثرنانوکلات آهن براجزای عملکرد، میزان آهن ودرصد روغن دانه کنجد رقم داراب-14
الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
محمود بقری
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد و دبیرآموزش و پرورش استان فارس)
حسین شمسی محمود آبادی
2
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد)
ابوالفضل مروتی
3
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، ایران)
الکلمات المفتاحية: آهن, عملکرد دانه, محلول پاشی, عملکرد بیولوژیک,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی اثر نانو کلات آهن برعملکرد کنجد رقم داراب 14 آزمایشی در سال 1390 درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. مقادیر10 و20 کیلوگرم در هکتار نانوکلات آهن به صورت مصرف خاکی و محلول پاشی با غلظت یک در هزار نانو کلات آهن در مراحل ساقه رفتن، گلدهی، ساقه رفتن توأم با گلدهی و شاهد (عدم کود دهی) مورد بررسی قرار گرفت. صفات ارتفاع بوته، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، درصد روغن و مقدار آهن دانه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که محلول پاشی در زمان ساقه رفتن توأم باگلدهی و ساقه دهی بیشترین میزان عملکرد صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه درکپسول، تعداد کپسول در بوته و عملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص دادند. وزن هزار دانه فقط در مصرف خاکی 20 کیلوگرم نانو کلات آهن افزایش معنی دار نشان داد. مقدار آهن بذر هم در تمام مراحل به جز مصرف بصورت محلول پاشی در مرحله ساقه دهی افزایش یافت. بطور کلی نتایج نشان داد که محلول پاشی در مراحل ساقه رفتن توأم با گلدهی، ساقه دهی و مصرف خاکی10 و20 کیلوگرم در هکتار نانو کلات آهن باعث افزایش عملکرد کمی در کنجد می شود.
