مقایسه دو گونه قارچ میکوریزا در بهبود جذب عناصر غذایی و شاخصهای سودمندی کشت مخلوط کتان روغنی و شنبلیله
الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهیتهمینه صلاحی 1 , علیرضا یدوی 2 , حمیدرضا بلوچی 3 , امین صالحی 4 , محمد حمیدیان 5
1 - گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
2 - عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه یاسوج
3 - عضو هیات علمی گروه زراعت دانشگاه یاسوج
4 - گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
5 - گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
الکلمات المفتاحية: کود زیستی, عملکرد زیستی, نسبت برابریزمین, نسبت رقابت,
ملخص المقالة :
این مطالعه به منظور تنوع بخشیدن به سیستم زراعی ایران با استفاده از گیاه دارویی شنبلیله در کشت مخلوط همراه با کتان با هدف تعیین اثر همزیستی قارچ میکوریزا بر محتوای عناصر گیاهی و تاثیر بر شاخصهای کشت مخلوط استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال زراعی 1396 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد کود زیستی در سه سطح )شاهد، کاربرد قارچ میکوریزا گونه Funneliformis mosseae و کاربرد قارچ میکوریزا گونه(Rhizophagus irregularis و نسبتهای کشت در 5 سطح (کشت خالص کتان روغنی، کشت خالص شنبلیله و کشت مخلوط کتان روغنی و شنبلیله با نسبتهای 1:1، 1:2و 2:1) بود. نتایج نشان داد کاربرد میکوریزا همراه با کشت مخلوط باعث بهبود جذب عناصر پر مصرف و کم مصرف شد به طوری که بیشترین میزان آهن، نیتروژن و پتاسیم برگ و دانه کتان در نسبت کشت مخلوط 1:1همراه با کود میکوریزا دیده شد. همچنین قارچ میکوریزا F. mosseae همراه با کشت مخلوط 1:1 بیشترین نیتروژن، پتاسیم و فسفر برگ شنبلیله را به همراه داشت. برهمکنش کشت مخلوط و کود میکوریزا بر هیچکدام از شاخصهای سودمندی کشت مخلوط معنی دار نبود؛ ولی کاربرد کودهای میکوریزا باعث افزایش میزان عملکرد ازدست رفته واقعی و نسبت برابریزمین کل شد. درکل کاربرد کود میکوریزا علاوه بر بهبود جذب عناصر باعث برتری کشت مخلوط کتان و شنبلیله نسبت به تک کشتی آنها شد.
_||_