بررسی تأثیر کاربست آموزش هم‌شاگردی در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی (یک اقدام‌پژوهی آموزشی)

الموضوعات :

جمال عبدالملکی ¹ (دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه بوعلی سینا و آموزگار ابتدایی استان کردستان، ایران)
محمد غفاری مجلج ² (استادیار گروه مدیریت آموزشی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.)

تاريخ الإرسال : 08 السبت , رجب, 1445 تاريخ التأكيد : 08 السبت , رجب, 1445 تاريخ الإصدار : 08 السبت , ربيع الأول, 1445

الکلمات المفتاحية: اهمال‌کاری تحصیلی, آموزش هم‌شاگردی, مداخلات آموزشی, مشارکت در آموزش,

ملخص المقالة :

از جمله مسائلی که در زمینه انجام تکالیف درسی توسط تعدادی از دانش‌آموزان در یک کلاس رخ می‌دهد، اهمال کاری در باب انجام تکالیف درسی است. اهمال‌کاری تحصیلی عبارتند از: عدم انجام تکالیف، ناقص انجام دادن یا با تأخیر انجام دادن آنان است. هدف پژوهش حاضر حل مشکل اهمال‌کاری تحصیلی و عدم مشارکت دو نفر از دانش‌آموزان پایه دوم ابتدایی در انجام تکالیف درس ریاضی با کاربست روش آموزش هم شاگردی متقابل به عنوان یک روش مشارکت در آموزش بود. روش پژوهش حاضر اقدام پژوهی بود. لذا از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با یک نمونه جهت بررسی اثربخشی آموزش هم شاگردی در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی در انجام تکالیف درس ریاضی و عدم مشارکت آنها، استفاده شد. بنابراین وضعیت فراوانی و نسبت اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان قبل از اقدام و بعد از اقدام مورد مقایسه قرار گرفت، تا مشخص گردد آیا اقدام انجام‌ شده تأثیر معناداری در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی و عدم مشارکت دانش‌آموزان دارد یا خیر؟ ابزار گردآوری داده‌ها، تکالیف درسی کتاب ریاضی پایه دوم و مصاحبه بود. جهت تحلیل داده‌ها از جداول توزیع فراوانی، نسبت فراوانی، نمودارها و آزمون تی دو نمونه همبسته با نرم‌افزار آماری SPSS v. 25 استفاده شد. یافته‌ها بیانگر کاهش معنادار میانگین نسبت اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان از 911/0 قبل اقدام به 142/0 بعد اقدام در سطح آلفای 01/0 و نتایج مثبت مصاحبه بود. لذا می‌توان گفت: آموزش هم شاگردی سبب کاهش اهمال‌کاری تحصیلی در انجام تکالیف ریاضی در دانش‌آموزان و ایجاد انگیزه مشارکت در آموزش گردیده است.