تبیین تربیت منش ارسطویی با تأکید بر آرای کریستین کریستینسن
الموضوعات :
سید رمضان عقیلی
1
(
دکتری رشته مطالعات برنامه درسی، دانشگاه شهید بهشتی
)
محمدرضا لورایی
2
(
دانش آموخته دوره ارشد رشته مطالعات برنامه درسی، دانشگاه شهید بهشتی
)
الکلمات المفتاحية: اخلاق, تربیت اخلاقی, منش, فضیلت‌گرایی, کریستین کریستینسن,
ملخص المقالة :
رویکرد فضیلت گرایی در حوزه تربیت اخلاقی در سال های اخیر احیا شده است و به طور جدی مورد توجه اندیشمندان مختلف حوزه تربیت اخلاقی قرار گرفته و بر این اساس تنوعی از دیدگاه های مختلف را از عرصه مبانی تربیت اخلاقی تا راهکارهای عملیاتی ایجاد کرده است. اما با وجود این گستردگی و تنوع، ادبیات تولید شده در کشور در حوزه تربیت اخلاقی فضیلت محور تا حد زیادی محدود به آرای دو اندیشمند یعنی توماس لیکونا و دیوید کار بوده است. در پاسخ به این وضعیت ایجاد شده و با هدف معرفی یکی دیگر از اندیشمندان برجسته این حوزه، این پژوهش بر آن است تا آرای پروفسور کریستین کریستینسن را پیرامون تربیت منش مورد بررسی قرار دهد. پروفسور کریستینسن فیلسوف، اندیشمند و مربی ایسلندی است که در حال حاضر قائم مقامی مرکز منش و فضیلت جوبیلی را در دانشگاه بیرمنگام بر عهده دارد. بررسی و تحلیل آثار تولید شده توسط این اندیشمند نشان می دهد که تغییر پاردایمی در مبنای تربیت اخلاقی از اخلاق وظیفه گرا به اخلاق فضیلت محور، ارائه خوانش روان شناختی از مراتب تحول فضیلت، ترسیم فرایند شکل گیری منش و تقدم آن بر تربیت منش، احصاء مؤلفه های تربیت منش و پرداختن به نقش بی بدیل عواطف در کنار فرایندهای عقلانی در تربیت اخلاقی از مهم ترین دغدغه های علمی پروفسور کریستینسن در حوزه تربیت منش بوده است.
_||_
