مسئولیت مدنی اولیاء و سرپرستان ناشی از نقض حق بر آموزش اطفال و نوجوانان
الموضوعات :
سید محمد تقی کریم پور آلهاشم
1
(استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس)
الکلمات المفتاحية: کلمات کلیدی : حق, حق بر آموزش, اطفال, نوجوانان, مسئولیت مدنی,
ملخص المقالة :
پذیرش مسئولیت مدنی برخی از اولیاء در قبال اطفال و نوجوانان همیشه در هاله ای از ابهام قرار داشته و دارد. پژوهش حاضر در صدد بوده، ضمن واکاوی مبانی پذیرش این مسئولیت، مسئولیت مدنی اولیاء و سرپرستان اطفال و نوجوانان در قبال نقض حق بر آموزش ایشان را به طور خاص مورد بررسی قرار دهد. تحقیق حاضر به شیوه توصیفی_ تحلیلی انجام و به این نتیجه رسیده است که اولا: در نظام حقوقی ایران، تعهد دولت مبنی بر فراهم آوردن وسایل اعمال حق بر آموزش، تعهد به وسیله بوده، موضوع این تعهد نیز از قسم اعمال حاکمیتی است ، لذا در این مورد، مسئولیت دولت در حقوق داخلی قابل احراز نمی باشد؛ ثانیا: کارکنان دولت در صورتی که قانونا سرپرست باشند، برابر مقررات عمومی، مسئولیت مدنی خواهند داشت؛ ثالثا: اولیاء و نیز سرپرستان قانونی و عملی در صورت نقض حق بر آموزش اطفال و نوجوانان در قبال ضررهای مادی و معنوی وارده به ایشان، به شرط احراز تقصیر، دارای مسئولیت مدنی خواهند بود. مسئولیت مدنی ناشی از ورود ضرر به اشخاص ثالث در نتیجه نقض حق بر آموزش، از قلمرو بحث حاضر بیرون است . مخلص کلام اینکه نه تنها مبنای پذیرش این قسم از مسئولیت برای اولیاء و سرپرستان در قانون ایران موجود است بلکه شرایط، احکام و آثار آن نیز در قوانین موجود است.
