علل ناکارآمدی احزاب سیاسی – اجتماعی در ایران پس از انقلاب اسلامی با تکیه بر عوامل اجتماعی و فرهنگی: مطالعه کیفی مبتنی بر تحلیل شبکه مضامین
الموضوعات :فرشید سلامت 1 , ساسان ودیعه 2 , زهرا حضرتی صومعه 3
1 - گروه آموزشی جامعه شناسی - دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - تهران - ایران
2 - گروه جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
3 - دانشیارگروه جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: انقلاب اسلامی, تحزب, تحلیل مضمون, ناکارآمدی, احزاب سیاسی- اجتماعی,
ملخص المقالة :
عیلرغم بیش از یک قرن سابفه شروع تحزب در کشور و تاکید بر آراء عمومی و عقاید جمعی، هنوز در کشور شاهد وجود احزاب به آن معنای ولقعی آن نیستیم. پژوهش حاضر با هدف ارائه بررسی علل ناکارآمدی احزاب سیاسی- اجتماعی در ایران پس از انقلاب اسلامی، باکمک روش تحلیل مضمون انجام شد. این پژوهش براساس هدف، کاربردی و به لحاظ روش، کیفی ودارای رویکرداستقرایی بود. به منظورتجزیه وتحلیل داده‌های حاصل ازمصاحبه‌های نیمه ساختاریافته، ازروش تحلیل مضمون استفاده شد. جامعة آماری موردمطالعه، شامل14نفراز افراد مطلع حوزه جامعه شناسی سیاسی و علوم سیاسی و نیز متون مناسب جهت استخراج شاخص‌ها وادبیات نظری بودند. دراین پژوهش، برای انتخاب نمونه‌ها، از رویکرد گلوله برفی و به‌عنوان استانداردی برای پایان نمونه‌گیری، از روش اشباع مضامین استفاده شد. مضامین با استفاده از ۲ منبع ادبیات نظری و مصاحبة نیمه ساختار یافته احصاء شد. نتیجة تحلیل داده‌های کیفی، شناسایی60 کدمفهومی، 18 مضمون پایه و2 مضمون سازمان دهنده شاملعوامل اجتماعی و عوامل فرهنگی بود که در قالب یک مدل ارائه شدند
_||_
