بررسی اثر باورهای دینی- ملی بر فردگرایی عمودی (موردمطالعه: شهروندان شهر تهران)

الموضوعات :

فرشاد نجفی اسدالهی ¹ (دانشجوی دکترا، گروه جامعه شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)
مجید کفاشی ² (دانشیار و عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)
بهرنگ صدیقی ³ (استادیار و عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 12 الجمعة , جمادى الأولى, 1440 تاريخ التأكيد : 02 الأحد , شعبان, 1440 تاريخ الإصدار : 17 الخميس , شوال, 1440

الکلمات المفتاحية: فردگرایی, دین‌داری, نشان ملی (پرچم),

ملخص المقالة :

فردگرایی به‌عنوان مفهومی مدرن از مشخصه‌های اصلی مدرنیته است. آنچه در تبیین و تحلیل فردگرایی باید لحاظ گردد توجه به ابعاد مختلف آن است. در نوعی از فردگرایی فرد نفع شخصی خود را دنبال می‌کند که فردگرایی عمودی نامیده می‌شود. پژوهش حاضر با بررسی اثر باورهای دینی-ملی بر فردگرایی عمودی انجام شده است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی، از حیث معیار تحلیل توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری کلیه شهروندان تهرانی بالای 25 سال شهر تهران می‌باشد و حجم نمونه با فرمول کوکران 400 نفر در نظر گرفته شد. همچنین اطلاعات این افراد به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای گردآوری شده است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته می‌باشد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه متغیر دین‌داری و فردگرایی عمودی معکوس و مقدار همبستگی برابر 0.385- و رابطه متغیر نشان ملی(پرچم) و فردگرایی عمودی معکوس و مقدار همبستگی برابر 0.456- شده است. همچنین همبستگی جمعی دو متغیر دین‌داری و نشان ملی(پرچم) با فردگرایی عمودی برابر 0.725- و ضریب تعیین برابر 0.525 به دست آمد و متغیرهای دین‌داری و نشان ملی(پرچم)، به میزان 52.5 درصد از تغییرات متغیر میزان فردگرایی عمودی را تبیین می‌کنند.