رابطه سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی با نقش میانجی جامعه‌پذیری سازمانی

الموضوعات :

علی خوش روزی ساروی ¹ ( گروه علوم تربیتی، واحد نکا، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، ایران )
بهرنگ اسماعیلی شاد ² ( گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران )

تاريخ الإرسال : 09 الأربعاء , محرم, 1440 تاريخ التأكيد : 10 الأربعاء , رمضان, 1440 تاريخ الإصدار : 17 الخميس , شوال, 1440

الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, سلامت سازمانی, جامعه پذیری سازمانی,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی با نقش میانجی جامعه پذیری سازمانی می باشد. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه کارکنان شرکت سیمان شهرستان نکا به تعداد 400 نفر می باشد. با توجه به جدول کرجسی-مورگان، تعداد 180 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سلامت سازمانی (OHI)، جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1997) و سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) استفاده گردید. پرسشنامه ها دارای روایی صوری و محتوایی بوده و جهت سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه سرمایه اجتماعی(0/85) و سلامت سازمانی (0/88) و جامعه پذیری سازمان (0/86) محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss 21 و لیزرل انجام شد. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد بین سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی با نقش میانجی جامعه پذیری سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد. بین سرمایه اجتماعی با سلامت سازمانی رابطه معناری وجود دارد و بین سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی در شرکت سیمان نکاء رابطه وجود دارد و بین جامعه پذیری سازمانی با سلامت سازمانی در شرکت سیمان نکاء رابطه وجود دارد.