تحلیلی بر سیاستهای حمایتی دولت های نهم تا دوازدهم در زمینه افزایش اشتغال و کاهش تورم در ایران
الموضوعات :صغرا آزمایش آسیابسری 1 , مهرداد محمدیان 2 , نادر مطیع حق شناس 3 , محمد مهدی لبیبی 4
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال،خلخال،ایران
2 - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال،خلخال،ایران
3 - استادیار گروه اقتصاد ،موسسه تحقیقات جمعیت کشور،تهران،ایران
4 - استادیار گروه جامعه شناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال،خلخال، ایران
الکلمات المفتاحية: تورم, فقر, اشتغال, سیاستهای اجتماعی, تامین و رفاه اجتماعی,
ملخص المقالة :
این پژوهش به بررسی تاثیر سیاستهای حمایتی دولتهای نهم تا دوازدهم بر پدیده فقر و فلاکت اقتصادی در استان گیلان پرداخته است. به منظور گردآوری دادهها از تکنیک مصاحبه و برای انتخاب موردها از روش نمونهگیری هدفمند استفاده شده است. فرایند مصاحبه با 37 مورد مصاحبه ادامه یافت. دادههای جمع آوری شده با نرم افزار MAXQDA تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل نشان میدهد که در حوزه ی سلامت دولت احمدی نژاد با محوریت پیشگیری و درمان در طرح پزشک خانواده، اشتغالزایی، برخوردار نمودن همه اقشار جامعه از دفترچه سلامت و تقلیل هزینههای درمان و دولت روحانی با ایجاد اصلاحات ساختاری در نظام بهداشت و درمان و فراهم نمودن زمینههای پوشش بیمهای گسترده گامهای مثبتی برداشته شده است. در حوزهی مسکن، احمدینژاد با مدیریت جامع توزیع مسکن بستر توسعه شهرسازی را فراهم کرده و موجب اشتغالزایی زیادی برای جوانان و افراد جویای کار شد. این درحالی است که در نتیجهی سیاستگذاریهای دولت روحانی، مشکلاتی همچون تشکیل حباب مسکن، کاهش میزان ساخت و سازها و همچنین تشدید مهاجرتهای داخلی در نتیجه از بین رفتن زمینههای اشتغال مشاهده میشود. دولت احمدینژاد با اعمال سیاستهای بازتوزیعی، طرح صندوق مهر امام رضا، طرح بنگاه های زودبازده، توزیع سهام عدالت و هدفمندسازی یارانه ها و دولت روحانی با گسترش چتر حمایتی برای مددجویان نهادهای دولتی تلاش کردند تا میزان احساس محرومیت نسبی را در میان اقشار مختلف جامعه کاهش بدهند. در حوزهی آموزش رشد نجومی تعداد مدارس غیر انتفاعی در دولتهای مذکور و ایجاد نابرابری آموزشی از مهمترین مقولههای احصاء شده میباشد.
_||_