بررسی مسأله اجتماعی محوری شهر تهران در سالهای نخست انقلاب اسلامیتا پایان جنگ (67-1357)و نسبت آن با شرایط اجتماعی حاکم بر این دوره
الموضوعات :
شیرین علیزاده
1
(علامه طباطبایی تهران)
طاهره قادری
2
(عضوهیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران - ایران)
الکلمات المفتاحية: تحلیل محتوا, تهران, مسأله اجتماعی, برساختگرایی, مسائل جمعیتی,
ملخص المقالة :
مقاله حاضر در پی شناخت مسئله محوری شهر تهران در سالهای 1357 تا 1367 و بررسی نسبت موجود میان این موضوع و شرایط اجتماعی حاکم بر این دوران میباشد. روش بکار گرفته شده تحلیل محتوا و روش کتابخانه ای/اسنادی میباشد. چارچوب مفهومی جهت انجام تحقیق حاضر، بر مبنای "رویکرد برساختگرایی " و ویژگیهای "متغییر و نسبی بودن" و "تاریخی بودن" مسائل اجتماعی انتخاب شده است.از میان پژوهش های انجام شده در حوزه مسائل اجتماعی شهر تهران 15 پژوهش تحلیل محتوا شده و بر اساس یافته های این تحقیق مهمترین مسئاله اجتماعی تهران در سالهای مذکور مسائل جمعیتی بوده است که شامل حاشیهنشینی، مهاجرت، شلوغی و ازدحام جمعیت، حضور اتباع خارجی و ... میشود. با مروری بر شرایط اجتماعی حاکم بر این سالها مشخص شد که با وجودی که شهر تهران از سالها پیش از انقلاب تحت تأثیر انجام اصلاحات ارضی و نوسازی دوران محمدرضا پهلوی، با مشکل افزایش جمعیت روبرو بوده است، اما این مشکل در سالهای آغازین انقلاب به اوج خود رسیده و پس از آن نیز وقوع جنگ 8 ساله و مهاجرتهای ناشی از آن، سبب شد تا این مشکل به صورت یک مسئلهی اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
