ارزیابی عملکرد تکنیسین فوریتهای پزشکی اورژانس تهران در سال 1391
الموضوعات : فصلنامه تحقیقات روانشناختیعلی دلاور 1 , غلامرضا محمودی 2 , الهام شمس 3
1 - استاد دانشگاه علامه طباطبایی
2 - استادیار دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
3 - کارشناس ارشد روانشناسی سنجش و اندازه گیری، دانشگاه آزاد تهران مرکزی
الکلمات المفتاحية: ارزشیابی عملکرد, خدمات پزشکی اورژانس, مراقبت پیش بیمارستانی,
ملخص المقالة :
مراقبت¬های پیش بیمارستانی نقش مهمی در مدیریت بیماران اورژانس دارد. هرچقدر مدیریت این بیماران مناسب تر، صحیح تر. سریع تر باشد میزان بیماری زایی و مرگ و میر کمنر خواهد شد .پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی، تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 1391 در تمامی پایگاه های اورژانس تهران انجام شده است. در این پژوهش، داده های مربوط به کارکنان و تجهیزات موجود در پایگاه ها ی شهر تهران با استفاده از چک لیست ارزیابی عملکرد استخراج شدند. همچنین، تمامی چک لیست ها به تایید سرپرستاران مستقیم نیروها رسیده و آنان نیز نیروهایشان را به لحاظ عملیاتی ارزیابی نمودند. وضعیت نیروی انسانی با استاندارد تدوین شده وزارت بهداشت ، وضعیت تجهیزات با استاندارد ارائه شده توسط موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و زمان پاسخ محاسبه شده با استانداردهای زمانی تعیین شده در واحد کنترل کیفیت اورژانس تهران و بازرسان ستادی و مدیران هماهنگی اورژانس ، تدوین شده است . بر اساس یافته های پژوهش و با توجه به جمعیت شهر تهران 100 درصد از پایگاههای اورژانس تهران با کمبود نیروی انسانی و کمبود آمبولانس مواجه هستند . همچنین تمامی آمبولانس ها ی پایگاه های اورژانس ، دارای تجهیزات و مواد مصرفی ضروری برای بیماران اورژانسی حین ماموریت می باشند ولی باید این نکته را اظهار داشت که بیشترین کمبود ، مربوط به تجهیزات مدیریت درمانی – حیاتی (AED ) بوده که با توجه به وارداتی بودن این کالای اساسی و نیز استفاده بسیار ضروری و مبرم آن ،به منظور احیای بیماران قلبی – ریوی ، اکنون اورژانس تهران دریک بحران اساسی با این وسیله مواجه است زیرا ادوات و وسایل مرتبط با آن از جمله پدل های دستگاه که هزینه بسیار بالایی برای هر بیمار دارد، در کشور ساخته نشده و واردات آن نیز دچار مشکلات تحریم می باشد، لذا کم کم این دستگاه بسیار حیاتی برای بیماران از پایگاه های اورژانس جمع آوری خواهد شد. نتیجه گیری که از پژوهش بدست آمد نشان داد ، هرچند زمان پاسخ، عاملی بسیار مهم در کاهش تلفات بیماری ها و حوادث اورژانس می باشد اما کاستی های موجود در نیروی انسانی و تجهیزات آمبولانس می¬تواند باعث کاهش اثر بخشی ماموریت های انجام شده گردد. لذا ، رفع کمبودهای نیروی انسانی و تجهیزات ضروری به نظر می رسد.
