عوامل اجتماعی مؤثر در دین‌داری (مطالعه موردی: جوانان 20 تا 29 سال شهر تهران)
الموضوعات :
عبدالرضا ادهمی
1
()
سعید کشانی
2
()
الکلمات المفتاحية: دین‌داری, آموزش رسمی مذهبی, آموزش غیر رسمی مذهبی, رسانه و سرمایه اجتماعی,
ملخص المقالة :
پزوهش حاضر با اهداف ، شناسایی وضعیت دین‌داری جوانان، مطالعه وضعیت ابعاد دین‌داری در افراد مورد مطالعه، بررسی عوامل اجتماعی موثر بر شکل‌گیری دین‌داری صورت پذیرفته است. این تحقیق بر پایه نظریه‌های کنش متقابل نمادین و نقش پذیری میان متغیرهای تحقیق ارتباط نظری برقرار شده و فرضیات تحقیق نیز بر این مبنا مطرح گردیده است. در سنجش مفهوم دین داری از مقیاس گلاک و استارک در چهار بعد (اعتقادی، عاطفی، پیامدی و مناسکی) استفاده شد. متغیرهای مستقل تحقیق نیز پس از مرور تحقیقات مرتبط با تکیه بر جوانب نظری بحث تعریف و شاخص سازی شدند و با استفاده از آزمون‌های اعتبار و پایایی مورد سنجش و استانداردسازی قرار گرفتند. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش و مقطعی و از تکنیک گردآوری، پرسش نامه خود اجرا استفاده شده است. همه فرضیات تحقیق که بیان گر رابطه میان دین‌داری و عوامل مؤثر بر آن (آموزش رسمی مذهبی، آموزش غیر رسمی مذهبی، خانواده، دوستان، سرمایه اجتماعی، رسانه، سن، جنسیت، تحصیلات به جزءتأهل) تایید شدند. همچنین یافته‌ها نشان می دهند ابعاد مناسکی، اعتقادی، عاطفی و پیامدی به ترتیب بیشترین روابط همبستگی را با متغیرهای مستقل تحقیق داشته‌اند. از سوی دیگر آموزش رسمی، دوستان مذهبی،خانواده مذهبی، آموزش غیر رسمی، رسانه، سن و سرمایه اجتماعی به ترتیب بیشترین همبستگی را با ابعاد مختلف دین‌داری داشته‌اند. نوع روابط میان این متغیرها با دین‌داری عموماً مثبت و در سطح متوسط تا قوی است.
