بررسی تأثیر سازمان یادگیرنده بر رفتار نوآورانه با در نظرگرفتن تعلق کاری کارکنان به‌عنوان متغیر واسطه در شهرداری منطقه 8 تهران
الموضوعات :
هانیه هدائی
1
(کارشناس ارشد گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز)
عبداله کولوبندی
2
(استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز)
الکلمات المفتاحية: سازمان یادگیرنده, رفتار نوآورانه, تعلق کاری کارکنان,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش پیمایشی بررسی تأثیر سازمان یادگیرنده و تعلق کاری کارکنان بر رفتار نوآورانه آن ها در شهرداری منطقۀ 8 تهران است. جامعۀ آماری شامل مدیران شهرداری منطقۀ 8 تهران است که هنگام انجام تحقیق بالغ بر 71 نفر بودند و بنابراین سرشماری انجام شد. در این پژوهش از پرسشنامۀ ابعاد سازمان یادگیرنده (DLOQ) مارسیک و واتکینز (2003)، پرسشنامه رفتار نوآورانه کارکنان اسکات و براس (1994) و پرسشنامۀ تعلق کاری کارکنان شافلی (2003) استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون دومتغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. بر اساس نتایج، سازمان یادگیرنده به صورت مستقیم و غیرمستقیم و به واسطۀ تعلق کاری بر رفتار نوآورانه کارکنان شهرداری منطقه 8 تهران، تأثیر بالا و معناداری دارد. همچنین، سازمان یادگیرنده بر تعلق کاری کارکنان و تعلق کاری کارکنان بر رفتار نوآورانه آن ها تأثیر مستقیم بالایی دارد.
