بررسی موانع منطقی‌سازی اندازه دولت‌ها
الموضوعات :
احمد ودادی
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی)
جعفر بیک­زاد
2
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب)
اعظم دشتی رحمت آبادی
3
(محقق و پژوهشگر علوم اجتماعی)
الکلمات المفتاحية: منطقی‌سازی اندازه دولت, تصمیمات شهودی, ائتلاف حاکم,
ملخص المقالة :
تجربه جوامع پیشرفته نشان می دهد که این جوامع تنها پس از اصلاحات اجتماعی و سیاسی همه جانبه از جمله ایجاد دولت‌های مدرن، اصلاح ساختارهای اداری، شکل دهی سازمان های نوین همراه با توسعه منابع انسانی و بخش خصوصی و گسترش مشارکت بخش غیردولتی در انجام خدمات اجتماعی، فرهنگی، رفاهی و خدماتی...؛ توانسته اند سطح زندگی مردم را بالا برند. در ایران نیز در راستای تحول اداری و رشد بخش خصوصی اقداماتی صورت گرفته و در برنامه های سوم و چهارم توسعه نیز بدان اشاره شده است. در سال 1381 هیئت دولت برنامه هفتگانه ای را تحت عنوان تحول در نظام اداری کشور به تصویب رساند که یکی از این برنامه‌ها "منطقی نمودن اندازه دولت" بود. دستگاه‌های اجرایی، زمان اجرای این برنامه ها با مشکلات و موانع خاصی روبرو شدند. هدف تحقیق حاضر بررسی همین موانع براساس نظریه قدرت- کنترل جان چایلد است. به این منظور تدابیر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در قالب چهار برنامه دسته بندی شد. برای هر برنامه، براساس مطالعه اسناد، مدارک و کسب نظر خبرگان، شاخص‌هایی تعریف و براساس شاخص‌های تعیین شده، پرسشنامه ای ماتریسی تنظیم گردید و پس از سنجش روایی و پایایی در اختیار 60 نفر از خبرگان قرار گرفت. پس از جمع‌آوری اطلاعات بدست آمده، طبقه بندی و تحلیل آن با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های خی دو، فریدمن و ویل کاکسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، موانع اثر گذار به ترتیب اهمیت عبارت است از: صاحبان قدرت در سازمان‌های دولتی؛ ناهمسویی منافع تصمیم گیرندگان و سازمان؛ ائتلاف حاکم؛ تصمیمات شهودی افراد و سازما‌ن‌ها.
