بررسی تأثیر توانمندسازی بر افزایش تعهد سازمانی (مورد مطالعه: دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
الموضوعات :
سیّد محمد علی خاتمی فیروزآبادی
1
(دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)
احسان ابوئی مهریزی
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرائی(گرایش استراتژیک))
الکلمات المفتاحية: تعهد سازمانی, توانمندی, کارکنان دانشکده مدیریت,
ملخص المقالة :
توانمندی کارکنان فرآیند نیل به بهبود مستمر در عملکرد سازمان از طریق ایجاد و گسترش نفوذ مبتنی بر صلاحیت افراد و گروه‌ها در تمام حوزه‌ها و وظایف است که بر عملکرد آن‌ها و عملکرد کلّی سازمان اثر می‌گذارد. توانمندی روانشناختی با توجه به مدل پیشنهادی اسپریتزر و تحقیقات میشرا مبتنی بر پنج بُعد متشکل از: احساس موثر‌بودن، احساس شایستگی، احساس معنا داربودن کار، احساس داشتن حق انتخاب یا خود سامانی و احساس اعتماد است؛ همچنین تعهد، وابستگی افراد به سازمان را نشان می دهد و بر اساس مدل می یر و آلن (1993)، دارای سه بُعد تعهد عاطفی، تعهد مستمر و تعهد هنجاری است. پژوهش حاضر تأثیر توانمندی بر افزایش تعهد سازمانی را در دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز بررسی می کند و مدلی مفهومی مبتنی بر مدل های اسپریتزر و می یر و آلن (1993) را پیشنهاد می کند. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است و پژوهشی پیمایشی از شاخه همبستگی و از نوع همبستگی دو متغیری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز به تعداد 58 نفر است. برای به دست آوردن حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد. از میان پرسش نامه های توزیع‌شده در میان جامعه آماری، 36 مورد جمع آوری شد که نسبت پاسخ‌دهندگان حدود 62 درصد بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه است و داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شده اند که نتایج وجود رابطه معنا دار مستقیم بین توانمندی و تعهد در نمونه مورد‌مطالعه را نشان می دهد و از میان ابعاد توانمندی، احساس مؤثر بودن و احساس معنا داربودن، رابطه معنا داری با افزایش تعهد سازمانی دارند و رابطه ی بین سایر ابعاد و تعهد سازمانی تأیید نشد. در پایان با استفاده از آزمون فریدمن و آزمون تعقیبی فریدمن مؤلفه های توانمندی و تعهد سازمانی اولویت بندی شدند که احساس معنا داربودن کار، احساس شایستگی و تعهد هنجاری، بالاترین اولویت را در جامعه نمونه دارند.
