موانع مشارکت کشورهای در حال توسعه در سیستم حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی

الموضوعات :

دیدخت صادقی حقیقی ¹ (عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
لیلا رئیسی ² (استادیار حقوق بین الملل عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان))

تاريخ الإرسال : 27 الجمعة , محرم, 1438 تاريخ التأكيد : 27 الجمعة , محرم, 1438 تاريخ الإصدار : 21 السبت , محرم, 1438

الکلمات المفتاحية: تجارت جهانی, سازمان تجارت جهانی, اقدام متقابل, رفتار ویژه و متفاوت, رکن حل اختلاف,

ملخص المقالة :

چکیده تفاهم‌نامه حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی در سال 1995 تدوین گردید و هدف آن استقرار یک سیستم حقوقی منسجم برمبنای دسترسی برابر تمام کشورهای عضو به نهاد حل اختلاف و ایجاد تصمیماتی برمبنای قواعد حقوقی بجای تصمیم‌گیری توسط قدرتهای اقتصادی بوده است. بیش از سه چهارم اعضای سازمان تجارت جهانی را کشورهای در حال توسعه تشکیل می‌دهند که دارای نظام‌های اقتصادی ضعیف و شکننده هستند، از این روی در تفاهم‌نامه مقرراتی تحت عنوان رفتار ویژه و متفاوت در نظر گرفته شده که امتیازاتی را به کشورهای در حال توسعه اعطا می‌نماید که هدف آن ایجاد زمینه‌ای مساعد برای مشارکت هرچه بیشتر این کشورها در رکن حل اختلاف می‌باشد. اما کشورهای مذکور جهت بهره‌مند شدن از امتیازات حمایتی و سازوکارهای حل و فصل اختلافات با مشکلات و چالش‌هایی روبرو هستند که منجر به مشارکت محدود آنها در این رکن گردیده است. این نوشتار فرض می‌کند که کشورهای در حال توسعه نتوانسته‌اند از رژیم حل اختلاف منتفع شوند و نتیجه می‌گیرد که عمدتاً محدودیت‌های واقعی آنها ناشی از مشکلات تجاری و سیاسی داخلی بوده که بایستی بر آنها فائق شوند.

المصادر:

منابع:

-  پورسید، بهزاد (1376)، مروری اجمالی بر مکانیسم حل اختلاف در سازمان تجارت جهانی، مجموعه مقالات همایش بررسی جنبه‌های حقوقی سازمان جهانی تجارت، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، چاپ اول.

-  ممتاز، جمشید (1376)، تفاهم‌نامه سازمان تجارت جهانی راجع به قواعد و رویه‌های حاکم بر حل اختلافات: نوآوریها و ابداعات، مجموعه مقالات همایش بررسی جنبه‌های حقوقی سازمان جهانی تجارت، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، چاپ اول.

-  انصاری، اعظم و حاجیان، محمدمهدی (1393)، «اعمال اصول کلی حقوقی در حل و فصل دعاوی اعضای سازمان تجارت جهانی»، فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی، سال دوم، شماره هفتم.

-  باقری، محمود (1391)، «ارزیابی استراتژی رفتار ویژه و متفاوت در قبال کشورهای با کمترین سطح توسعه یافتگی و در حال توسعه در سازمان تجارت جهانی»، فصلنامه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 21.

-  پیلتن، فرزاد (1391). «رژیم حقوقی حل و فصل اختلافات در سازمان تجارت جهانی»، دانشنامه حقوق و سیاست، شماره 17.

-  شکیب منش، هدی و عباسی، زهرا (1393)، «بررسی تعارض میان رویه‌های حل اختلاف در سازمان تجارت جهانی و موافقت‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای»، فصلنامه پژوهش نامه بازرگانی، شماره 70.

-  کدخدایی، عباس (1376)، «نگرشی بر ساختار مرجع حل اختلاف در سازمان تجارت بین‌الملل»، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوق بین‌الملل، شماره 21.

-  Bohanes, Jang & Garza, Fernanda (2012), “Going beyond stereotypes: participation of developing countries in WTO dispute settlement,” Trade Law and Development, Vol.4, No.1.

-  Chase, Kerry (2006), “Multitaloreral Compromised Mysterious origins of GATT”, Article XXTV, World Trade Review, Vol.5, No.1.

-  Mitchell, Andrew (2006), “A legal principle of Special and differential treatment for WTO disputes”, World Trade Review, Vol.5, No.3.

-  Qureshi, Ashifh (2003), “Participation developing countries in the WTO dispute settlement system”, Journal of African Law, Vol.24, No.2.

-     Bohi, Kristin (2009), “Problems of developing country access to WTO dispute settlement”, available at: http://www.student.org.kentlaw.ilt.edu

-  Besson, Fabieng & Racem, Mehdi (2004), “Is WTO dispute settlement biased against developing countries?”, available at: http://www.ecomed.net

-  Bown, Chad & Moekman, Bernard (2005), “WTO dispute settlement and the missing development country cases: engaging the private sector”, available at: http://www.ideas.repec.org

-  Horn, Henrik & Mavroidis, Petros c. & Nordastrom, Haka, (1999), “IS the use of the WTO dispute settlement system biased?”, available at: http://www.econ_kaw.se