قانون پذیری و امنیت ملی دراندیشه سیاسی امام خمینی (ره )
الموضوعات :
اکبر اشرفی
1
(استایار و عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،)
حمید رضا داودی
2
(دانش آموخته کارشناسی ارشد اندیشه سیاسی در اسلام دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
الکلمات المفتاحية: دین اسلام, واژگان کلیدی: قانون, قانون گرائی, حکومت اسلامی, امنیّت, امنیّت ملّی,
ملخص المقالة :
چکیده انسان علاوه بر حق حیات، دارای حقوق دیگری از جمله حق آزادی است. بر اساس این حق، انسان نسبت به غیر خدا آزاد است. حق آزادی، ارمغان ادیان آسمانی و همه انبیاء الهی نیز بوده است؛ در عین حال، این مهم پذیرفته شده که جوامع انسانی بدون نظم و قانون نمی تواند پایدار و مستدام بماند. وجود قانون ضرورتی انکارناپذیر است هرچند سبب محدودیت آزادی انسان و تحدید دایره عمل او گردد. جامعه بشری هیچ گاه فارغ از قانون و مباحث مرتبط با آن نبوده است؛ حتی در بدوی ترین جوامع انسانی نیز قانون، چگونگی حاکمیت آن، تخطی از قانون و ضمانت اجرای آن و... از جمله مسائلی بوده که همواره ذهن اندیشمندان و رهبران آن جامعه را به خود مشغول نموده است. حضرت امام خمینی(ره) به عنوان بنیانگذار یکی از مدل های حکومتی دوره معاصر در همه دوران حیات فکری و سیاسی خود بر قانون گرایی اصرار داشته و همواره در بیاناتشان تأکید فراوانی بر قانون گرایی و لزوم گردن نهادن به الزامات قانونی داشته اند. دیدگاههای امام(ره) درخصوص امنیت، دارای دو ویژگی کاملاً جدای از هم است.از یک سو جنبه آرمانی امنیت جهان اسلام و مسلمین جهان برای امام مهم بوده و از سوی دیگر حفظ نظام جمهوری اسلامی ایران و امنیت ملی از اهم واجبات تلقی می شود.
منابع
