منافع دولت عربستان از برقراری مجدد رابطه با جمهوری اسلامی ایران
الموضوعات :
سید امیرحسین میراحمدی
1
,
اکبر اشرفی
2
,
رضا جلالی
3
1 - دانشگاه ازاد تهران مرکز
2 - استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
3 - روابط بین الملل-تهران مرکز-تهران
الکلمات المفتاحية: منافع, واقع‌گرایی تدافعی, سیاست توسعه همسایگی, امنیت انرژی, تنش‌زدایی و امنیت منطقه,
ملخص المقالة :
چندین دهه است که عربستان و جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان دو قدرت منطقه‌ای در خاورمیانه مطرح هستند؛ حتی در دوره پیش از انقلاب اسلامی در ایران نیز ایالات متحده سیاست‌های امنیتی خود در خاورمیانه را بر پایه توانایی و سیاست‌های این دو کشور بنا نهاد. با این حال، تضاد رویکردهای سیاسی، منافع متفاوت، اتحادها و تعهدها و دیدگاه‌های متعارض به مسائل بین‌المللی، این دو کشور را از همان سال‌های ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بیشتر دوره‌ها به‌عنوان دو رقیب رو در روی یکدیگر قرار داد و با تمام فراز و نشیب های سیاسی نهایتاً در دوران ابراهیم رئیسی تحولات جدیدی میان دو کشور اتفاق افتاده است که منجر به از بین رفتن قطع ارتباطات و بازگشایی روابط دیپلماتیک شده است، نوشتار حاضر بر مبنای واقع‌گرایی تدافعی این موضوع را بررسی نموده و این سؤال را مطرح کرده است که منافع دولت عربستان از برقراری رابطه مجدد با جمهوری اسلامی ایران چیست؟ در پاسخ به سؤال فوق، این فرضیه مطرح گردید که سیاست توسعه همسایگی، امنیت انرژی؛ تنش‌زدایی و امنیت منطقه، از جمله مهم‌ترین منافع دولت عربستان در برقراری رابطه مجدد با جمهوری اسلامی ایران است.
