ناتو و مداخله سیاستی در دوره پاندمی کرونا
الموضوعات :غلامرضا حداد 1 , محمدرضا دادگستر 2 , محمدحسین شاوردی 3
1 - گروه اقتصاد سیاسی و سیاستگذاری
دانشکده حقوق و علوم سیاسی
دانشگاه علامه طباطبائی
2 - دانشگاه تهران
3 - دانشگاه علامه طباطبائی
الکلمات المفتاحية: ", ناتو", , ", مداخله سیاستی", , ", پاندمی کووید-19", , ", نیروهای مسلح", , ", تصمیمگیری بحران", ,
ملخص المقالة :
روابط نظامیان/غیرنظامیان همواره کانون توجه مطالعات علم سیاست بوده و در این میان مداخلۀ نظامیان در مدیریت بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی به عنوان حوزهای متفاوت از مداخلات متعارف اما نامطلوب در امور غیرنظامی قلمداد شده است. بحران پاندمی کرونا اگرچه از نظر گستردگی -جهانی- و ماهیت -بیماری ویروسی- با سایر بلایای طبیعیِ متعارف متفاوت بوده است اما به عنوان پدیدهای که روند معمول زندگی را به نحوی فراتر از ظرفیتهای متعارفِ سازمان سیاسی در تمشیت امر عمومی متاثر نموده است ذیل بلایای طبیعی قابل دستهبندی است و در عمل نیز نیروهای نظامی در اغلب کشورهای جهان در کنار سازمان سیاسی در مدیریت این بحران جهانی مشارکت نمودهاند. ناتو نیز در بحران پاندمی کووید-19 نقشآفرینی مهمی داشت. چگونگی مداخله ناتو در بحران کرونا پرسشی محوری است که در این متن به آن پاسخ داده خواهد شد. نتایج این پژوهش نشان می-دهد ناتو نه بهعنوان یک بازیگر اصلی که در قالب بازیگری تسهیلگر تلاش کرده تا پاندمی کووید-19 از مرحله یک بیماری مسری به مرحله بحران امنیتی وارد نشود. این موضوع خط قرمز ناتو در مسائل رخداده در کشورهای عضو بوده که عملکرد نیروهای نظامی و وزارت دفاع کشورهای مذکور را تحتالشعاع قرار داده است. مشخصاً این سازمان نظامی امنیتی در طول دوره بهار 2020 الی بهار 2022 تلاش خود را روی کنترل بیماری و اجرای کارآمدِ سیاست قرنطینه و فاصلهگذاری اجتماعی از طریق استفاده از عملیات اجرایی، برپایی کمپ و بکارگیری لجستیک، پخش تجهیزات و سازماندهی نیروها برای برقراری وضعیت حکومت نظامی معطوف کرده است.