عملکرد پورتفولیوهای مبتنی بر ریسک تحت شرایط مختلف در بازارسهام (شواهد تجربی از بازار سهام ایران)
الموضوعات :اسمعیل ابونوری 1 , رضا تهرانی 2 , مسعود شامانی 3
1 - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری، دانشگاه سمنان
2 - استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکتری اقتصاد .مدیریت و علوم اداری دانشگاه سمنان.سمنان.ایران
الکلمات المفتاحية: C33, نسبت شارپ, L25, E22, واژه‌های کلیدی:پوتفولیوهای مبتنی بر ریسک, تنوع بخشی پورتفولیو, حداقل واریانس. طبقه بندی JEL: G11,
ملخص المقالة :
هدف این مقاله بررسی عملکرد انتخاب پورتفولیوهای مبتنی بر ریسک تحت شرایط مختلف بازار می باشد.در این مطالعه عملکرد چهار استراتژی مبتنی بر ریسک: 1-وزن دهی برابر (EW)، 2- وزن دهی بر اساس ریسک برابر(ERC)، 3- بیشترین تنوع بخشی (MDP) و4-کمترین میانگین واریانس (GMV) برای دوره زمانی 1388-1395 و 30 شرکت برتر بورس اوراق بهادار مورد مقایسه قرار گرفته است. بدین منظور شرایط مختلف بازار ازجمله صعودی، نزولی و بازارهایی که دارای خاصیت بازگشت به میانگین هستند طبقه بندی می شوند. موضوع مورد بررسی در این مقاله این می باشد که آیایک استراتژی خاصی می تواند در تمامی شرایط بر سایر استراتژی ها برتری داشته باشد یا خیر. همچنین این استراتژی ها با شاخص بازار به عنوان نماینده سرمایه گذاری بازار و محبوبترین روش ساخت پورتفولیو مقایسه شد. برای رسیدن به این هدف از نسبت های شارپ پورتفولیوها، سورتینو و امگا استفاده شد و همچنین اختلاف نسبت شارپ که تفاوت نسبت شارپ هر یک از پورتفولیو های مبتنی بر ریسک با نسبت شارپ شاخص بازار است عملکرد آنها را با هم مقایسه کرد. برای بررسی ریسک نامطلوب استراتژی ها از معیارهای سنجش ریسک نامطلوب مانند VaRو CVaR استفاده شد. نتایج بدست آمده بیانگر این می باشد مدل GMV کمترین ریسکنامطلوب را در بین استراتژی ها داشته باشد. This study evaluates the performance of risk-based portfolios under different market conditions. We compare four strategies, namely, the equally weighted portfolio (EW), the global minimum variance portfolio (GMV), the most diversified portfolio (MDP) and the equal risk contribution portfolio (ERC) for the 2009 - 2016 period and 30 top companies of the stock exchange. No single strategy consistently dominates the others, under different market conditions. As expected, the GMV has the least downside risk. Although there is no clear winner among the risk-based portfolios, there is evidence that they generally outperform the market capitalization based portfolio. These strategies are also compared with market index as market capitalization and the most popular way of making the portfolio. To achieve this goal, the portfolios of the portfoliosortinoand omega are used, as well as the difference between Sharpe ratios each of the risk - based portfolios with Sharpe ratio of the market index. To evaluate the adverse risk of strategy risk measurement measures such as VaR and CVaR were used. The results show that the GMV model has the least adverse risk among strategies. Keywords: Risk-based portfolio, Most diversified portfolio, Equal risk contribution, Minimum variance portfolio, Sharpe ratio. JEL Classification: G11, E22, L25, C33
1) بیدگلی، غلامرضا اسلامی و خجسته، محمدعلی (1387)، بهبود عملکرد پرتفوی بر مبنای بازده تعدیل‌شده بر اساس ریسک در سرمایه‌گذاری مبتنی بر بهره‌وری سرمایه در بورس اوراق بهادار تهران (1386-1379). فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات مالی, 9(4), 12-35.
2) عباسینژاد، حسین، (1380)، اقتصادسنجی (مبانی و روشها)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات وچاپ.
3) علیزاده، زهرا، (1392)، الگوریتمبهینه‌سازیازدحامذراتوانتخاببهینهسبدسهام، نخستین ماهنامه بازار سرمایه ایران، 107، 82-80.
4) رهنمای رودپشتی, فریدون, نیکومرام, هاشم, طلوعی اشلقی, عباس, حسین زاده لطفی, فرهاد, بیات, مرضیه. (1394). بررسی کارایی بهینه سازی پرتفوی براساس مدل پایدار با بهینه سازی کلاسیک در پیش بینی ریسک و بازده پرتفوی. مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار, 6(22), 29-60.
5) طالب نیا، قدرت الله و فتحیف مریم (1389)،ارزیابی مقایسه ای انتخاب پرتفوی بهینه سهام در بورس اوراق بهادار تهران از طریق مدل های مارکویتز و ارزش در معرض خطر، مجله مطالعات مالی، 6، 71-93.
6) کاظمی، محمد علی، خلیلی عراقی، مریم و سادات کیایی، احمد (1392)، انتخابسبدسهامدربورساوراقبهادارتهرانباتلفیقروش (GP) وبرنامه‌ریزیآرمانی (DEA) تحلیلپوششیداده‌ها، فصلنامهعلمیپژوهشی دانشمالیتحلیلاوراقبهادار،13، 63-49.
7) گل ارضی، غلامحسین؛ زارعی، عظیم الله و دلاوری مرغزار، لیلا (1392)، امکان سنجی استفاده از مدل ارزش در معرض ریسک در بورس اوراق بهادار تهران به صورت مطالعه موردی صنعت کانه فلزی، فصلنامه مهندسی مالی و مدیرت اوراق بهادار، 14، 38-60
8) هدایتی، شهره (1392)، برآورد ارزش در معرض ریسک با استفاده از نظریه ارزش فرین در بورس اوراق بهادار تهران، فصلنامه علمی پژوهشی دانش سرمایه‌گذاری، سال 3، 9، 13-29.
9) فلاح شمس لیالستانی، میرفیض و عطایی، یونس (1392). مقایسه کارائی معیارهای استراتژی شتاب (مومنتوم) در انتخاب پرتفوی مناسب. مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار, 4(16), 109-125.
10) Ardia, David and Boudt, Kris and Nguyen, Giang, 2016, Beyond Risk-Based Portfolios: Balancing Performance and Risk Contributions in Asset Allocation. Quantitative Finance, Forthcoming. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=2819789
11) Behr, P., Güttler, A., Miebs, F., 2008. Is Minimum-Variance Investing Really Worth the While? An Analysis with Robust Perfor-mance Inference. Dep. Finance Goethe Univ. Frankf.
12) Black, F., 1993. Estimating expected return. Financ. Anal. J. 49, 36–38.
13) Choueifaty, Y., Coignard, Y., 2008. Toward maximum diversification. J. Portf. Manag. 35, 40–51, http://dx.doi.org/10.3905/JPM.2008.35.1.40.
14) Clarke, R.G., de Silva, H., Thorley, S., 2006. Minimum-variance portfolios in the U.S. equity market. J. Portf. Manag. 33, 10–24,http://dx.doi.org/10.3905/jpm.2006.661366.
15) DeMiguel, V., Garlappi, L., Uppal, R., 2009. Optimal versus naive diversification: how inefficient is the 1/N portfolio strategy?Rev. Financ. Stud. 22, 1915–1953.
16) Fleming, J., Kirby, C., Ostdiek, B., 2003. The economic value of volatility timing using “realized” volatility. J. Financ. Econ. 67,473–509.
17) Jobson, J.D., Korkie, B., 1989. A performance interpretation of multivariate tests of asset set intersection, spanning, and mean-variance efficiency. J. Financ. Quant. Anal. 24, 185–204.
18) Ledoit, O., Wolf, M., 2004. Honey, I shrunk the sample covariance matrix: problems in mean-variance optimization. J. Portf.Manag. 30, 110–119.
19) Ledoit, O., Wolf, M., 2008. Robust performance hypothesis testing with the Sharpe ratio. J. Empir. Finance 15, 850–859.
20) Lee, W., 2011. Risk-based asset allocation: a new answer to an old question? J. Portf. Manag. 37, 11–28,http://dx.doi.org/10.3905/jpm.2011.37.4.011.
21) Ludan Theron, Gary van Vuuren, 2018, The Maximum Diversification investment strategy: a portfolio performance comparison, Journal of Cogent Economics & Finance, DOI: http://doi.org/10.1080/23322039.2018.1427533
22) Maillard, S., Roncalli, T., Teïletche, J., 2010. The properties of equally weighted risk contribution portfolios. J. Portf. Manag. 36,60–70, http://dx.doi.org/10.3905/jpm.2010.36.4.060.
23) Markowitz, H.M., 2005. Market efficiency: a theoretical distinction and so what? Financ. Anal. J. 61, 17–30.
24) Sharpe, W.F., 1991. Capital asset prices with and without negative holdings. J. Finance 46, 489–509, http://dx.doi.org/10.1111/j.1540-6261.1991.tb02671.x.
25) Sharma, Prateek & Vipul,, 2015. "Performance of risk-based portfolios under different market conditions: Evidence from India," Research in International Business and Finance, Elsevier, vol. 34(C), pages 397-411.
26) Sortino, F.A., Price, L.N., 1994. Performance measurement in a downside risk framework. J. Invest. 3, 59–64, http://dx.doi.org/10.3905/joi.3.3.59.
یادداشت‌ها
