بررسی جبران خسارت های عاطفی وارد شده به شخص در نتیجه ایراد آسیب فیزیکی به نزدیکان با نگاهی به رویه قضایی دادگستری اتحادیه اروپا
الموضوعات : تحقیقات حقوقی بین المللی
بابک پیمان
1
(
دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی، گروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران. رایانامه:babakpeyman1356@gmail.com
)
مهدی زارع
2
(
استادیار گروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران (نویسنده مسئول). رایانامه:meza13561356@gmail.com
)
بابک خسروی نیا
3
(
استادیارگروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران.
رایانامه:b_khosrave@yahoo.com
)
الکلمات المفتاحية: جبران خسارت, خسارت معنوی, آسیبهای روانی, آسیب وارده به شخص ثالث,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: در گذشته نه‌چندان دور این اعتقاد وجود داشت که نظام حقوقی برخلاف خسارت‌های فیزیکی، قادر به اندازه‌گیری رنج روحی یا اضطراب درونی نیست و بنابراین، این قبیل خسارات قابل جبران نمی‌باشند. دادگاه‌ها در مورد پرونده‌هایی که منجر به آسیبهای عاطفی بدون ایجاد صدمات فیزیکی گردیده بودند؛ تمایلی به صدور حکم جبران خسارت نداشتند. در دوران معاصر چنین باوری تغییر اساسی کرده و آسیبهای روانی نیز همانند آسیبهای فیزیکی واقعی هستند و می‌توانند ناشی از اعمال فیزیکی باشند. البته این بدان معنا نیست که حقوق هرگونه خسارت معنوی را پذیرفته و حکم به جبران آن می‌دهد.روش: پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.یافته ها و نتایج: یکی از موارد قابل تأمل زمانی است که شخص دچار آسیبهای روانی گردیده، ولی این آسیب ناشی از صدمات فیزیکی وارد شده به وی نمی‌باشد؛ بلکه درنتیجه دیدن یا شنیدن خبر جراحات وارد به شخص دیگری دچار آسیب روانی می‌گردد. با توجه به مطالبی که در این مقاله مطرح گردید، نتیجه گرفته می‌شود که در حقیقت شخصی که به دلیل از دست دادن عزیزش دچار واکنش‌های غم‌انگیز نابهنجار می‌گردد، مستحق جبران خسارت از جانب خوانده‌ای است که بی‌احتیاطی او علت مستقیم بروز چنین عوارضی بوده است.
_||_
