بررسی جهش در ژنgyrA جدایه های بالینی اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون

الموضوعات :

حسین فاضلی ¹ , بهاره وکیلی ² , فرزین خوروش ³ , پریسا شعاعی ⁴ , اشرف کریمی نیک ⁵ , مجید یاران ⁶ , بهروز عطایی ⁷ , موج خالقی ⁸ , طاهره مطلبی ⁹

1 - استادیار، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری
2 - کارشناس ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات کرمان،گروه میکروب شناسی
3 - دانشیار،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات عفونت های بیمارستانی
4 - دانشجوی دکتری تخصصی پژوهشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،مرکز تحقیقات عفونت های بیمارستانی
5 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم تحقیقات کرمان،گروه میکروب شناسی
6 - کارشناس، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری
7 - دانشیار، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری
8 - استادیار، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی
9 - کارشناس ارشد، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، گروه میکروب شناسی

تاريخ الإرسال : 09 الإثنين , ذو الحجة, 1434 تاريخ التأكيد : 02 الجمعة , ربيع الأول, 1435 تاريخ الإصدار : 08 السبت , محرم, 1436

الکلمات المفتاحية: اسینتوباکتر بامانی, ژن gyrA, کینولون,

ملخص المقالة :

سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یکی از علل مهم عفونت های بیمارستانی در سراسر دنیا است. سویه های اسینتوباکتر مقاوم به آنتی بیوتیک ها باعث محدودیت هایی در درمان موثر می شوند. این مطالعه با هدف بررسی جهش در ژن gyrA جدایه های بالینی اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون و ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 70 جدایه اسینتوباکتر از بیماران بستری در ICU بیمارستان الزهرا اصفهان جمع آوری گردید. به منظور شناسایی بیشتر جدایه ها از تست های بیوشیمیایی استاندارد استفاده شد. حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک برای 8 آنتی بیوتیک انجام گرفت. حداقل غلظت باز دارندگی (MIC) سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین با روش E-testبرای جدایه ها مطابق با استاندارد CLSI تعیین شد. همچنین به منظور شناسایی جهش در ژن gyrA در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین از روش PCR-RFLP استفاده گردید. یافته ها: جدایه ها بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به سیپروفلوکساسین (100%)، جنتامایسین (100%) و کمترین میزان را نسبت به ایمی پنم (92.8%) و مروپنم (90%) نشان دادند. در روش MIC میزان مقاومت جدایه ها به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین 100% و 65.7% بود. میزان مقاومت چند دارویی 66.7% درصد و فراوانی جهش ژن gyrA در جدایه ها 93% بود. نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که جدایه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون دارای جهش در ژن gyrA بودند. این جهش نقش مهمی در افزایش مقاومت در جدایه ها دارد. تشخیص سریع جدایه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون می تواند کمک مناسبی برای درمان این عفونت ها باشد.