تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز blaIMP و blaVIM در گونه های اسینتوباکتر جداسازی شده از نمونه های بالینی در بندرعباس

الموضوعات :

فهیمه گلستانی ¹ (کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروب شناسی)
صدیقه جوادپور ² (دانشیار، مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی، پژوهشکده سلامت هرمزگان، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس)
فرشید کفیل زاده ³ (استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروب شناسی)
زینب قلندرزاده دریایی ⁴ (کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروب شناسی)

تاريخ الإرسال : 09 الخميس , ربيع الأول, 1438 تاريخ التأكيد : 26 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1438 تاريخ الإصدار : 04 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1439

الکلمات المفتاحية: ایمی پنم, متالوبتالاکتاماز, مروپنم, ژن blaIMP, ژن blaVIM, اسیتنوباکتر بامانی,

ملخص المقالة :

سابقه و هدف: اسینتوباکترها باکتری های گرم منفی و غیرتخمیری هستند که با عفونت های بیمارستانی در ارتباط هستند. این باکتری ها پاتوژن های فرصت طلب مهمی هستند که در صورت داشتن ژن متالوبتالاکتاماز (MBLs) به تعداد زیادی از آنتی بیوتیک ها مقاوم می باشند. این مطالعه با هدف تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز سویه های اسینتوباکتر جدا شده از نمونه های بالینی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی 81 سویه اسینتوباکتر جمع آوری شده از نمونه های مختلف بالینی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انجام گرفت. برای تعیین هویت باکتری ها از کیت تشخیصی MicrogenTM GNA–ID System استفاده شد. به منظور ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها از روش کربی- بائر استفاده گردید. اندازه گیری MIC مروپنم با استفاده از نوار E-test و تولید MBLs با روش دیسک ترکیبی ایمی پنم- EDTA (روش CDST) صورت گرفت. به منظور شناسایی و مشخص کردن ژن های MBLs نوع IMP و VIM از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) استفاده شد. یافته ها: از مجموع 81 جدایه، تعداد 79 سویه (97.54 درصد) به عنوان اسینتوباکتر بامانی، 1 سویه اسینتوباکتر لوفیی (1.23 درصد) و 1 سویه اسینتوباکتر همولایتیکوس (1.23 درصد) شناسایی شدند. گونه های اسینتوباکتر بیشترین مقاومت را نسبت به ایمی پنم و مروپنم (81.50 درصد) و بیشترین حساسیت را نسبت به پلی میکسین B (96.32 درصد) و کلیستین (95.13 درصد) نشان دادند. با تعیین MIC به روش E-test تعداد 77.82 درصد از سویه ها به مروپنم مقاوم بودند. از طریق تست CDST مشخص شد که 76.51 درصد از جدایه ها MBL هستند. تعداد 13 جدایه (16 درصد) حاوی ژن blaIMP بودند. در حالی که هیچ جدایه ای ژن blaVIM را نداشت. نتیجه گیری: انتشار سویه های اسینتوباکتر تولید کننده متالوبتالاکتاماز نگران کننده است. به منظور کاهش و کنترل عفونت های اسینتوباکتر اجرای اقدامات نظارتی و تجویز مناسب آنتی بیوتیک ها ضروری است.