تاثیر پروبیوتیک Aqualase بر رشد و بازماندگی بچه ماهی کپور وحشی (Cyprinus carpio)

الموضوعات :

مژده نیکخو ¹ , مهدی یوسفیان ² , عبدالرحیم وثوقی ³ , رضا صفری ⁴

1 - دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
2 - پژوهشکده اکولوژی دریای خزر ساری
3 - دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
4 - پژوهشکده اکولوژی دریای خزر ساری

تاريخ الإرسال : 29 الثلاثاء , صفر, 1430 تاريخ التأكيد : 06 السبت , جمادى الثانية, 1430 تاريخ الإصدار : 03 الثلاثاء , شوال, 1430

الکلمات المفتاحية: پروبیوتیک, ساکارومایسس, اکوالاز, کپور وحشی (Cyprinus carpio),

ملخص المقالة :

پروبیوتیک مخمری آکوالاز (Aqualase) متشکل از ساکارومایسس سرویزیه (Saccharomyces cerevisiae) و ساکارومایسس الیپسوئیدوس (Saccharomyces elipsoeidus) می باشد. تأثیر این پروبیوتیک در مقادیر 1، 5/1 و2 گرم در هر کیلوگرم غذای خشک در مقایسه با غذای شاهد (فاقد پروبیوتیک) با 3 تکرار بر روی 540 عدد بچه ماهی کپور وحشی (Cyprinus carpio) با میانگین وزن اولیه 9/10 تا 8/13 گرم به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. تعیین میزان طول و وزن ماهیان هر10 روز یکبار انجام گرفت. در بررسی شاخصهای رشد ماهیان، تحت تاثیر استفاده از مقادیر مختلف پروبیوتیک آکوالاز، بچه ماهیان تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 5/1 گرم در هر کیلوگرم غذای خشک، بهترین رشد را نسبت به شاهد نشان دادند (05/0>P). تنها در بررسی فاکتور شاخص کیفیت، تفاوت معنی داری بین تیمارهای دریافت کننده آکوالاز با گروه شاهد مشاهده نشد. میزان بازماندگی بچه ماهیان در تیمار دریافت کننده 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم غذای خشک درمقایسه با شاهد بیشتر بوده ولی این اختلاف معنی دار نبوده است (05/0<P). میانگین رشد طولی و وزنی بچه ماهیان از اواسط دوره پرورش افزایش بیشتری یافت. در این بررسی، میزان آکولاز مؤثر برای بچه ماهیان کپور وحشی، 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم از غذا بدست آمد.