مهارتهای بنیادی در کودکان دارای ناتوانی ریاضی و ناتوانی توأم ریاضی و خواندن
الموضوعات :انوشه امینزاده 1 , حمیدرضا حسنآبادی 2
1 - روانشناسی تربیتی
2 - استادیار دانشگاه تربیت معلم
الکلمات المفتاحية: ناتوانی ریاضی, ناتوانی توأم خواندن و ریاضی, حافظه کاری, پردازش زمانی-شنیداری, پردازش آوایی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر تعیین مهارتهای بنیادی 103 دانشآموز پایة چهارم دارای ناتوانی ریاضی بر اساس آزمون ایران کیمت (هومن و محمداسماعیل، 1381) و ناتوانی توأم ریاضی و خواندن بر اساس خردهآزمون خواندن کلمهها در آزمون خواندن ( کرمینوری و مرادی، 1387) بود. نمونه متشکل بود از سه گروه که از لحاظ بهرة هوش همگن شده بودند: کودکان واجد ناتوانی ریاضی و توانایی متوسط در خواندن (24 نفر)، ناتوانی توأم در خواندن و ریاضی (24 نفر) و پیشرفت متوسط در ریاضی و خواندن (26 نفر). مهارتهای بنیادی شامل پردازش آوایی، پردازش زمانی ـ شنیداری و حافظة کوتاهمدت آوایی و حافظةکاری آوایی بودند. نتایج تحلیل واریانس تکمتغیری و آزمونهای تعقیبی (توکی) نشان دادند که کودکان دارای ناتوانی ریاضی نسبت به کودکان واجد پیشرفت متوسط در خواندن و ریاضی در پردازش زمانی ـ شنیداری عملکرد ضعیفتری دارند. نتایج در کل نشان دادند که نارسایی در پردازش آوایی، پردازش زمانی ـ شنیداری و حافظة کوتاهمدت آوایی در شکلگیری ناتوانی توأم خواندن و ریاضی نسبت به ناتوانی ریاضی، نقش بیشتری دارد.