تأثیر آموزش خودآموزی کلامی بر کاهش نشانه‌های برانگیختگی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/فزون‌کنشی

الموضوعات :

صمد قصابی ¹ (کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی)
معصومه تجریشی ² (استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی)
سیدمحمود میرزمانی ³ (استاد دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج))

تاريخ الإرسال : 18 الجمعة , شعبان, 1436 تاريخ التأكيد : 18 الجمعة , شعبان, 1436 تاريخ الإصدار : 24 السبت , ربيع الأول, 1430

الکلمات المفتاحية: دانش‌آموز, برانگیختگی, اختـلال نارسایی‌توجه, ‌فـزون‌کنشی, خودآموزی کلامی,

ملخص المقالة :

به‌منظـور بررسی تأثیر آموزش خودآموزی کلامی بر کاهش نشانه‌هـای بـرانگیختگی دانش‌آمـوزان دارای اختلال نارسایی توجه/‌فزون‌کنشی (ADHD)، 30 پسـر کلاس سوم و چهارم ابتدایی مبتلا بهADHD، بر مبنای فهرست نشانه مرضی کودک (گدو و اسپرافکین، 1999) و مصاحبه بـالینی منطبق بر ملاکهـای تشخـیصی ADHD در DSM-IV-TR (2000) انتخاب و بر مبنای سن، پایه تحصیلی و هوش (آزمون هوش ریون) همتا شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایشی در 8 جلسه یکساعته برنامه آموزشی خودآموزی کلامی را دریافت کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند که بین به‌کارگیری خودآموزی کلامی و کاهش نشانه‌های برانگیختگی رابطه معناداری (01/0P<) وجود دارد. در مجموع، مداخله آموزشی خودآموزی کلامی موجب کاهش نشانه‌های برانگیختگی در دانش آموزان مبتلا به ADHD شد.