رابطه انگیزش پیشرفت و خود پنداشت با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه هشتم در درس علوم براساس تحلیل نتایج «تیمز ـ آر»
الموضوعات :یونس غلامی 1 , محمدکریم خداپناهی 2 , عباس رحیمینژاد 3 , محمود حیدری 4
1 - کارشناس ارشد روانشناسی
2 - دانشگاه شهید بهشتی
3 - دانشگاه تهران
4 - دانشگاه شهید بهشتی
الکلمات المفتاحية: پیشرفت تحصیلی, خودپنداشت, انگیزش پیشرفت, علوم, دانشآموز پایه هشتم, تیمز ـ آر,
ملخص المقالة :
در پژوهش حاضر، انگیزش پیشرفت و خودپنداشت دانشآموزان پایه هشتم کشورهای مختلف و رابطه آن با پیشرفت در درس علوم در تکرار سومین مطالعه بینالمللی ریاضیات و علوم (تیمز ـ آر) بررسی شد. جامعه مورد بررسی (همان جامعه آزمون تیمز ـ آر) 38 کشور شرکتکننده در آزمون تیمز ـ آر 1999 و نمونه آماری 187000 دانشآموز پایه هشتم در مقطع راهنمایی بوده است که با روش نمونهگیری خوشهای دو مرحلهای از بین دانشآموزان هر کشور توسط مؤسسه بینالمللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی انتخاب شد. دادهها از طریق تکمیل پرسشنامه 146 سؤال علوم و پرسشنامه فردی دانشآموز در تمامی کشورها توسط آموزش و پرورش هر کشور به دست آمد و در دسامبر 2000 در اختیار عموم قرار گرفت که پژوهش حاضر نیز از آن استفاده کرده است. برای تجزیه و تحلیل آماری پژوهش از تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس رتبهای کروسکال والیس و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش، تفاوت معنادار بین انتظار برای ادامه تحصیل و خودپنداشت با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را نشان داد ولی بین بازخورد، علاقه و ادراک دانشآموزان از اهمیت علوم، زمان مطالعه خارج از خانه و جنس دانشآموز با پیشرفت در این زمینه تفاوت معناداری مشاهده نشد.