کنش وری خانوادگی، هویت شخصی و رفتار مشکل‌آفرین در نوجوانی
الموضوعات :زهره مجدآبادی فراهانی 1 , ولی‌اله فرزاد 2 , مهرناز شهرآرای 3 , علیرضا مرادی 4
1 - استادیار دانشگاه پیام نور
2 - استادیار دانشگاه تربیت معلم
3 - استاد دانشگاه تربیت معلم
4 - استاد دانشگاه تربیت معلم
الکلمات المفتاحية: نوجوانی, هویت شخصی, کنش‌وری خانوادگی, رفتار مشکل‌افرین, واسطه‌گری,
ملخص المقالة :
هـدف این پژوهش شنـاخت نقش هویت در رابـطة بین کنش‌وری خانـوادگی و رفتار مشکل‌آفرین در نمونه‌ای متشکل از 300 دانشآموز پایة دوم راهنمایـی (150 دختـر و 150 پسر) بود. کنش‌وری خانوادگی برحسب نشانگرهـای ارتباط والد ـ نوجوان، دلمشغولی والدین و والدگری مثبت و رفتار مشکل‌آفرین با نشانگرهای رفتار پرخاشگرانه، رفتار نقض قـانون و مشکلات توجه، عملیاتی شدند. الگوهای معادلة ساختاری نشان دادند که 22 درصد از کل رابطه (مستقیم و غیرمستقیم) بین کنش‌وری خانوادگی و رفتار مشکل‌آفرین از خلال دو متغیر هویت عمل میکند و سردرگمی هویت به طور نسبی رابطة بین کنش‌وری خانوادگی و رفتار مشکل‌آفرین را واسطه‌گری میکند. یافتههای این پژوهش مطرح ساختند که هم کنش‌وری خانوادگی و هم هویت نقش مهمی در هدایت نوجوانان به سمت رفتار مشکل‌آفرین یا دورشدن آنها از چنین رفتارهایی دارند. در مورد مضامین مداخلهای نیز بحث شد.
